Beschrijving: Berger Picard
De Berger Picard is een middelgrote, actieve en intelligente herdershond afkomstig uit de Franse regio Picardië. Deze zeldzame en opvallende hond staat bekend om zijn ruige, warrige vacht en vriendelijke, alerte uitstraling. De Berger Picard is energiek, loyaal en werkt graag samen met zijn eigenaar, waardoor hij als uitstekende gezinshond én als werkhond geschikt is. Zijn sociale karakter zorgt ervoor dat hij goed met kinderen en andere dieren omgaat, mits hij goed gesocialiseerd wordt. De Berger Picard heeft een onafhankelijke geest, wat soms als koppigheid kan overkomen. Deze honden hebben dagelijks voldoende beweging en uitdaging nodig; ze blinken uit in hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid en herderswerk. Hoewel zijn vacht er ruig uitziet, is de verzorging eenvoudig en is regelmatig borstelen meestal voldoende. Door zijn slimme, waakzame aard zal de Berger Picard zijn gezin altijd beschermen. Voor beginnende hondenbezitters kan zijn zelfstandige karakter soms een uitdaging zijn.
Berger Picard beoordelingen
Eigenschappen
De Berger Picard, ook wel bekend als de Picardische Herdershond, is een middelgrote tot grote hond afkomstig uit de regio Picardië in Noord-Frankrijk. Dit ras is een van de oudste Franse herdershonden en staat bekend om zijn karakteristieke ruige uiterlijk en expressieve, opstaande oren. Een volwassen Berger Picard reikt meestal een schofthoogte van 55 tot 65 centimeter en weegt tussen de 23 en 32 kilogram. Zijn vacht is halflang, ruw en hard, wat hem uitstekend beschermt tegen weer en wind – ideaal voor het harde werk op het platteland waar het ras oorspronkelijk voor gefokt is.
De kleur van de vacht varieert meestal van fawn tot grijsgetijgerd, soms met een ietwat roetige uitstraling. De Berger Picard is zeer energiek, intelligent en leert snel. Omdat het een echte werkhond is, hecht hij veel waarde aan een taak en mentale uitdaging. Verveling kan leiden tot onaangepast gedrag, zoals overmatig blaffen of graven.
In de omgang met mensen is de Berger Picard loyaal en hecht vooral aan zijn eigen gezin. Tegenover vreemden kan hij gereserveerd of wat terughoudend zijn, wat samenhangt met zijn beschermende instinct als herdershond. Het ras is doorgaans vriendelijk met kinderen, mits ze respectvol en rustig met de hond omgaan. Ook kan hij goed overweg met andere honden, al zal socialisatie op jonge leeftijd ervoor zorgen dat hij zich in verschillende situaties op zijn gemak voelt.
Qua gezondheid is de Picardische Herder over het algemeen een robuust ras met weinig rasgebonden erfelijke aandoeningen. Wel is, zoals bij alle grotere rassen, een gezonde levensstijl en voldoende beweging essentieel om problemen met bijvoorbeeld heupen en gewrichten te voorkomen. Duitsland en Nederland kennen inmiddels kleine maar toegewijde fokgroepen.
Tot slot vereist de grove vacht relatief weinig verzorging, maar wekelijks borstelen is aan te raden om klitten te voorkomen en de vacht in goede conditie te houden. Door zijn gezelligheid, aanpassingsvermogen en uiterlijk is de Berger Picard een bijzondere en karaktervolle toevoeging aan actieve gezinnen of mensen die houden van buitenleven en graag wandelen of sporten met hun hond.
Uiterlijk
De Berger Picard, ook wel bekend als de Picardische Herder, is een middelgrote, atletische hond die oorspronkelijk uit de regio Picardië in Noord-Frankrijk komt. Het meest opvallende kenmerk van deze unieke herdershond is zijn ruige, warrige vacht die een natuurlijke, ongedwongen uitstraling geeft.
De vacht is hard, droog en voelt grof aan, met een gemiddelde lengte van ongeveer 5 tot 6 centimeter. Opmerkelijk is dat de Berger Picard een echte 'bedrading' in het haar heeft – deze weinig verzorgde look is onderdeel van het karakter van het ras. Door deze ruwe vacht is de hond uitstekend beschermd tegen verschillende weersomstandigheden, wat vroeger essentieel was tijdens het hoeden van schapen op de uitgestrekte Franse velden.
De kleur van de vacht varieert en kan fauve (geel, beige tot roodachtig), grijs of grijs met zwart zijn. Typisch zijn de donkere markeringen op de snuit, waardoor het lijkt alsof de hond altijd een licht 'masker' draagt. De oren zijn hoog aangezet, rechtopstaand en hebben een lichte, afgeronde punt. De Berger Picard kenmerkt zich door zijn expressieve, amandelvormige ogen, die meestal donkerbruin zijn en een oplettende, vriendelijke blik geven.
Qua lichaamsbouw is de Berger Picard stevig, maar niet plomp. Het lichaam is licht langer dan hoog, waardoor de hond een elegante en evenwichtige uitstraling heeft. De rug is recht en gespierd met een licht oplopende lendenpartij richting de staart. De staart is laag aangezet en heeft een lichte boog aan het uiteinde, ook wel de 'J-hook' genoemd. Tijdens beweging of opwinding kan de staart vrolijk worden gedragen, maar deze krult nooit over de rug.
De Berger Picard heeft sterke, rechte benen en compacte, ronde voeten met donkere nagels. De totale indruk is die van een robuuste, vitale hond die klaar is voor actie, maar ook een zekere rust en waardigheid uitstraalt.
Het uiterlijk van de Berger Picard is karakteristiek: een stoere, maar sympathieke verschijning met een ruwe charme. Zijn natuurlijke uitstraling, tijdloze elegantie en authentieke Franse oorsprong maken hem tot een opvallende aanwezigheid, zowel in het veld als in huiselijke kring.
Geschiedenis
De Berger Picard, ook wel bekend als de Picardische Herdershond, is een van de oudste Franse herdershondenrassen. De oorsprong van het ras gaat terug tot de regio Picardië in het noorden van Frankrijk, waar deze honden al eeuwenlang werden gebruikt door boeren en herders voor het hoeden en bewaken van schapen. Sommige kynologen veronderstellen dat de Berger Picard afstamt van herdershonden die door de Kelten tijdens de migraties naar Gallië werden meegenomen.
In de vroege documenten uit de 9e en 10e eeuw worden er al honden beschreven die grote gelijkenis vertonen met de moderne Berger Picard. Toch bleef het ras relatief onbekend buiten zijn eigen regio vanwege de geïsoleerde levensstijl van de Picardische boeren. De Berger Picard deelde zijn werkomgeving vaak met twee andere bekende Franse herdersrassen – de Briard en de Beauceron – maar onderscheidde zich door zijn robuustheid, sobere uiterlijk en ruige vacht.
De populariteit van het ras nam af met de opkomst van moderne landbouwmethoden en de terugloop van traditionele schaapskuddes. Bovendien werd het aantal Berger Picards zwaar gedecimeerd tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog, omdat veel slagvelden zich precies in Noord-Frankrijk bevonden. Na de Tweede Wereldoorlog was het ras zelfs met uitsterven bedreigd. Het waren enkele toegewijde liefhebbers die de populatie nieuw leven inbliezen door zorgvuldig te fokken met de overgebleven exemplaren.
In 1925 werd het ras officieel erkend door de Franse kennelclub, maar internationale bekendheid bleef lang uit. Pas in 2006 werd de Berger Picard ook erkend door de American Kennel Club. Sindsdien is het ras wereldwijd langzaam aan het winnen aan populariteit, mede dankzij zijn bijzondere uiterlijk en evenwichtige karakter.
Tegenwoordig wordt de Berger Picard, naast zijn traditionele hoedentaken, ook gewaardeerd als gezins- en sporthond. Desondanks blijft hij een zeldzaam ras, zelfs in zijn land van oorsprong, met een jaarlijks aantal nieuwe nestjes dat beperkt blijft.