Beschrijving: Borzoi
De Borzoi, ook wel Russische Windhond genoemd, is een elegante en aristocratische hondenras dat oorspronkelijk werd gefokt voor de jacht op wolven in Rusland. Deze windhonden staan bekend om hun slanke, lange lichaam en zijdeachtige vacht, die hen een sierlijke uitstraling geeft. De Borzoi is rustig, zachtaardig en vaak wat gereserveerd naar vreemden, maar zeer liefdevol en loyaal tegenover hun gezin. Ze hebben een onafhankelijk karakter en kunnen soms eigenwijs zijn, waardoor consequente, maar zachte training belangrijk is. Een Borzoi vraagt relatief weinig verzorging qua vacht, maar heeft wel dagelijks ruimte nodig om te rennen en zijn energie kwijt te kunnen. Ondanks hun grote formaat zijn ze in huis kalm en gedijen ze goed in een rustige omgeving. Dankzij hun vriendelijke en geduldige aard zijn ze geschikt voor gezinnen met oudere kinderen.
Borzoi beoordelingen
Eigenschappen
De Borzoi, ook wel Russische Wolfshond genoemd, is een elegante en gracieuze windhond die afkomstig is uit Rusland. Dit oud hondenras werd oorspronkelijk gefokt voor de jacht op wolven, hazen en ander wild op de uitgestrekte Russische vlaktes. De Borzoi is vooral bekend om zijn indrukwekkende verschijning, slanke bouw en lange, zijdeachtige vacht. De honden zijn groot en kunnen een schofthoogte van 68 tot 85 centimeter bereiken, waarbij reuen doorgaans groter zijn dan teven. Het gewicht varieert meestal tussen de 25 en 47 kilogram.
Karakterologisch staat de Borzoi bekend om zijn zachtaardige temperament. Ze zijn rustig en enigszins terughoudend, vooral tegenover vreemden. Naar hun gezin toe zijn ze loyaal en aanhankelijk zonder opdringerig te worden. Door hun onafhankelijke karakter kunnen ze soms eigenwijs zijn, maar met een consequente en zachte opvoeding zijn ze goed te trainen. De Borzoi is intelligent, maar hun motivatie om te gehoorzamen hangt vaak af van hun stemming en prikkels in de omgeving.
Door hun verleden als jachthond, hebben Borzois een sterk jachtinstinct. Het is belangrijk om hiermee rekening te houden, vooral tijdens wandelingen: laat ze alleen loslopen op omheinde terreinen, omdat ze achter bewegende dieren aan kunnen gaan. Ondanks hun atletische bouw, zijn Borzois in huis doorgaans rustig en vinden ze het prettig om veel te slapen. Dagelijkse beweging is echter noodzakelijk: lange wandelingen en de mogelijkheid om af en toe hard te rennen, dragen bij aan hun welzijn.
Wat gezondheid betreft is de Borzoi gevoelig voor bepaalde aandoeningen, zoals hartziekten en een gevoeligheid voor narcose. Ze zijn relatief gevoelig voor harde correcties en hebben een zachte benadering nodig. De verzorging van de vacht vraagt regelmatige borstelbeurten om klitten en vuil te voorkomen, vooral tijdens de ruiperiode. Door hun rustige aard voelen ze zich in een rustige, stabiele omgeving het beste thuis. De Borzoi is een bijzondere hond voor liefhebbers van sierlijke, waardige en zelfstandige hondenrassen.
Uiterlijk
De Borzoi, oorspronkelijk bekend als de Russische wolfshond, is een opvallende windhond die direct herkenbaar is aan zijn elegante en gracieuze uitstraling. Dit ras straalt aristocratische schoonheid uit en heeft een lang, slank lichaam dat gebouwd is voor snelheid en wendbaarheid. De Borzoi is groot van formaat, waarbij reuen doorgaans een schofthoogte bereiken tussen de 75 en 85 cm, terwijl teven meestal iets kleiner zijn, rond de 68 tot 78 cm.
Het meest kenmerkende aan de Borzoi is hun lange, zijdezachte vacht. Deze vacht kan licht golvend tot krullend zijn en is langer op de hals, borst, achterpoten en staart. De haren zijn fijn en voelen zacht aan. De vacht is verkrijgbaar in bijna elke kleur en kleurcombinatie: wit, goud, zwart, brindle, grijs en gemêleerd komen allemaal voor, vaak met duidelijke patronen of vlekken.
Het hoofd van de Borzoi is een ander opvallend kenmerk. Het is smal, lang en verfijnd, met een licht gebogen profiel, een smalle snuit en een zwarte neus. De ogen zijn donker, amandelvormig en stralen een intelligente, zachte uitdrukking uit. De oren zijn klein, fijn, en worden meestal naar achteren gevouwen, maar kunnen bij alertheid rechtop gezet worden.
Het lichaam van de Borzoi is slank en langgerekt, met een diepe borstkas die veel ruimte biedt voor het grote hart en de krachtige longen – essentiële eigenschappen voor een windhond. De rug is licht gebogen en de buik opgetrokken, wat het ras een sierlijk silhouet geeft. De poten zijn lang, recht en gespierd, waardoor de Borzoi met minimale inspanning hoge snelheden kan bereiken. De staart is lang, sierlijk gebogen en bedekt met weelderig haar, wat het edele voorkomen verder onderstreept.
Al met al is de uitstraling van de Borzoi die van een elegante atleet, met een indrukwekkende combinatie van kracht, snelheid en schoonheid. Ze bewegen met een vloeiende, soepele gang, wat hen zeer uniek maakt binnen de hondenwereld.
Geschiedenis
De Borzoi, ook wel de Russische Wolfshond genoemd, is een hondenras met een rijke en fascinerende geschiedenis die teruggaat tot minstens de 16e eeuw in Rusland. De Borzoi werd oorspronkelijk gefokt door de Russische aristocratie, hoofdzakelijk met als doel de jacht op wolven, hazen en ander wild op uitgestrekte Russische landerijen. Het woord 'Borzoi' betekent letterlijk 'snel' in het Russisch, wat ook meteen de uitzonderlijke snelheid en wendbaarheid van deze windhond benadrukt.
Het ras ontstond waarschijnlijk uit een kruising van verschillende windhonden, waaronder de Saluki uit het Midden-Oosten en de inheemse Russische Laika. Door selectieve fokkerij werd de Borzoi niet alleen snel en krachtig, maar ook elegant en waardig, met een zijdezachte vacht die hem beschermde tegen het barre Russische klimaat. De Borzoi kreeg een bijzondere status en symboolde de macht en status van de Russische adel.
Tijdens de beroemde wolvenjachten, zogeheten ‘wolfbanes’, werden deze honden vaak in paren of trio’s losgelaten op hun prooi. Door hun snelheid konden ze grote afstanden afleggen over sneeuwwitte vlaktes en waren ze een onmisbare hulp bij de jacht. Tot aan de Russische Revolutie bleef de Borzoi exclusief voorbehouden aan de adel; het was verboden voor gewone burgers om dit ras te bezitten.
Na de Russische Revolutie in 1917 werd het lot van de Borzoi onzeker. Veel kennels werden verwoest en talloze honden werden gedood vanwege hun associatie met de aristocratie. Gelukkig werden enkele exemplaren geëxporteerd naar Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten, waardoor het ras niet uitstierf. In de jaren daarop won de Borzoi ook buiten Rusland aan populariteit, vooral als gezelschapshond vanwege zijn kalme en zachtaardige karakter.
Tegenwoordig wordt de Borzoi nauwelijks nog voor de jacht gebruikt, maar vooral gewaardeerd als elegante showhond en trouwe gezinsvriend.