De Broholmer is een Deense hondenras dat bekend staat als vriendelijke en evenwichtige gezelschapshond en waakhond. Deze grote, krachtige hond doet denken aan een mastiff en werd oorspronkelijk gebruikt om landgoederen, boerderijen en kastelen te bewaken. Kenmerkend zijn het rustige temperament, de zelfverzekerde houding en het trouwe karakter tegenover het gezin. Ondanks hun forse uiterlijk zijn Broholmers zachtaardig voor kinderen en goed te trainen, mits ze consequent benaderd worden. Ze hebben ruimte nodig en voelen zich het beste thuis bij mensen met ervaring met grote rassen. De Broholmer vraagt om regelmatige beweging, maar vereist weinig vachtverzorging. Door zijn waakzame aard is deze hond alert op zijn omgeving, maar zelden overdreven blafferig. De Broholmer is een ideale gezinshond voor wie een loyale, kalme en beschermende metgezel zoekt.
De Broholmer is een indrukwekkend Deens hondenras dat vooral bekend staat om zijn rustige, zelfverzekerde en vriendelijke karakter. Dit grote ras werd oorspronkelijk gefokt als waakhond en gezelschapshond op landgoederen en herenhuizen, waardoor hij uitblinkt in het beschermen van zijn familie en omgeving. Met zijn stevige bouw en krachtige houding oogt de Broholmer imposant, maar bij een zorgvuldige socialisatie ontpopt hij zich tot een loyale en aanhankelijke metgezel die perfect past in een gezinsomgeving.
Het ras is qua temperament zeer stabiel: Broholmers zijn over het algemeen kalm, evenwichtig en zelden nerveus of agressief. Ze zijn loyaal en zetten zich volledig in voor de mensen in hun nabije omgeving. Dat maakt hen buitengewoon geschikt als gezinshond, mits kinderen respectvol omgaan met de hond. Eigenlijk staan ze bekend als erg geduldig en zachtaardig tegenover kinderen. Ze zijn waakzaam en alert zonder overdreven blafferig gedrag te vertonen; een Broholmer blaft doorgaans alleen als dat echt nodig is.
De Broholmer is intelligent, maar kan soms eigenwijs zijn. Hierdoor is consequente, maar zachte opvoeding noodzakelijk. Vroege en aanhoudende socialisatie is essentieel, omdat dit bijdraagt aan hun ontspannen houding tegenover onbekenden en andere dieren. Hoewel het ras beschermend is, is het zelden agressief ten opzichte van bezoekers wanneer de situatie vertrouwd is.
Wat betreft hun energiepeil zijn Broholmers matig actief: ze houden van wandelen, maar zijn niet veeleisend qua beweging. Ze hebben wel voldoende ruimte nodig vanwege hun formaat. Een grote tuin is ideaal, al zijn ze doorgaans rustig binnenshuis.
Verzorging van de Broholmer is niet ingewikkeld. Hun korte, dichte vacht vereist regelmatig borstelen om losse haren te verwijderen, en af en toe een grondige schoonmaak is voldoende. Als groot ras hebben ze aanleg voor gewrichtsproblemen, dus ondersteuning door goede voeding en niet te veel inspanning op jonge leeftijd zijn belangrijk.
Al met al is de Broholmer een betrouwbare, aanhankelijke en evenwichtige hond, perfect voor gezinnen en eigenaren die een kalme waakhond zoeken. Door hun lieve karakter en stabiele aard vormt hij een waardevolle aanvulling op elk huishouden dat hem voldoende ruimte, liefde en aandacht kan bieden.
De Broholmer is een indrukwekkende en krachtige hond die tot de molossergroep behoort. Dit Deense ras heeft een robuust, rechthoekig en evenwichtig gebouwd lichaam, waarbij kracht en harmonie centraal staan. Broholmers zijn middelgroot tot groot van formaat, waarbij reuen meestal tussen de 70 en 75 centimeter schofthoogte bereiken, terwijl teven iets kleiner blijven met een schofthoogte tussen de 68 en 72 centimeter. Het gewicht varieert doorgaans van 40 tot ruim 60 kilogram, afhankelijk van geslacht en bouw.
Het hoofd van de Broholmer is groot en breed, met een krachtige, vierkante snuit die goed past bij het robuuste uiterlijk van het ras. De stop is duidelijk gemarkeerd, wat het hoofd extra expressie geeft. Hun ogen zijn middelgroot, ovaalvormig en vertonen een vriendelijke en rustige uitdrukking. De oren zijn middellang, hoog aangezet en hangen dicht tegen het hoofd aan. Ze dragen ook bij aan de nobele uitstraling van deze krachtige hond.
De vacht van de Broholmer is kort, dicht en tamelijk hard, wat hem beschermt tegen verschillende weersomstandigheden. De ondervacht is dikker in de winter dan in de zomer en zorgt voor extra bescherming. De meest voorkomende kleuren zijn geel (ook wel reebruin genoemd), zwart of lichtrood, vaak met een zwart masker en soms ook een witte aftekening op borst, tenen en staartpunt. Zijn typische donkere masker en markante nek maken hem bijzonder herkenbaar. De staart is dik en matig lang; deze wordt in rust laag gedragen, maar in actie kan de staart iets hoger komen.
Hoewel hij een imponerend verschijning heeft, straalt de Broholmer een zekere warmte en goedaardigheid uit. Zijn gespierde, maar niet overdreven atletische lichaam onderstreept zijn rol als waak- en gezelschapshond. Broholmers zijn, ondanks hun grootte, opvallend elegant in hun bewegingen en laten een vloeiende, losse tred zien. Dit alles maakt de Broholmer tot een statige, opvallende en representatieve hond, die traditioneel vooral als erf- en gezinshond werd gehouden op Deense landgoederen en buitenplaatsen.
De Broholmer is een imposante en trouwe Deense hond die al eeuwenlang een bijzondere rol speelt in de geschiedenis van Denemarken. Het ras werd oorspronkelijk gefokt als waak- en verdedigingshond voor landgoederen en kastelen, waarbij het zijn naam dankt aan de beroemde Deense Broholm Slot, waar de graaf Niels Frederik Sehested in de 18e eeuw actief betrokken was bij de ontwikkeling en het behoud van het ras. Dit maakt de Broholmer één van de oudste erkende Deense rassen.
De oorsprong van de Broholmer gaat zelfs terug tot de middeleeuwse periode, waar zijn voorouders werden gebruikt als krachtige jachthonden op groot wild zoals herten en wilde zwijnen. Door de eeuwen heen werd deze waakzame en indrukwekkende hond steeds meer ingezet als bewaker van huizen, boerderijen en adellijke landerijen, mede dankzij zijn imposante verschijning en rustige, zekere gedrag.
In de 19e eeuw daalde de populariteit van het ras toen men in Denemarken nieuwe rassen introduceerde en fokte, waardoor de Broholmer met uitsterven werd bedreigd. Graaf Sehested en enkele andere liefhebbers begonnen daarom aan een intensief fokprogramma met als doel het oorspronkelijke type en karakter van de Broholmer te behouden. Dankzij deze inzet bleef het ras levend en biologisch stabiel.
Toch kreeg de Broholmer in de 20e eeuw opnieuw te maken met een sterke terugval in aantallen, vooral na de Tweede Wereldoorlog. Het ras raakte bijna volledig verloren, totdat rond de jaren zeventig en tachtig opnieuw pogingen werden ondernomen om de Broholmer terug te brengen. Onder toezicht van de Deense kennelclub werden de nog levende Broholmers opgespoord. Met een zorgvuldig selectieproces, strenge regels voor fokkers en een officiële registratie, wist men het ras met succes te herstellen.
Vandaag de dag is de Broholmer niet alleen populair in Denemarken als gezins- en waakhond, maar wordt hij ook erkend door internationale hondenorganisaties zoals de FCI. Het ras wordt zeer gewaardeerd om zijn evenwichtige karakter, loyaliteit aan het gezin en zijn natuurlijke werkdrift als waakhond. Daarmee blijft de Broholmer een levend stuk Deens cultureel erfgoed.