De Crnogorski Planinski Gonic, ook bekend als de Montenegrijnse Bergbrak, is een robuuste en energieke hond afkomstig uit Montenegro. Deze middelgrote jachthond staat bekend om zijn uithoudingsvermogen en uitstekende reukvermogen, waardoor hij van oudsher wordt ingezet bij de jacht op wild in bergachtige gebieden. Het ras heeft een korte, dichte zwarte vacht met opvallende tan-kleurige aftekeningen. De Crnogorski Planinski Gonic is loyaal, vasthoudend en zelfstandig, maar hecht zich sterk aan zijn gezin. Hoewel deze hond intelligent is, kan zijn zelfstandige karakter een uitdaging zijn voor beginnende baasjes. Door zijn vriendelijke maar waakzame aard is hij ook geschikt als gezinshond, vooral in actieve huishoudens die veel tijd besteden aan buitenactiviteiten.
De Crnogorski Planinski Gonic, ook wel bekend als de Montenegrijnse Bergbrak, is een middelgrote hond die oorspronkelijk afkomstig is uit Montenegro en de aangrenzende regio’s van de Balkan. Dit ras is specifiek gefokt voor het werk in bergachtig terrein en wordt traditioneel ingezet voor de jacht op wild, met name op haas, vos, en soms zelfs op wild zwijn. Het ras onderscheidt zich door zijn uithoudingsvermogen, behendigheid en scherpe reukzin, eigenschappen die essentieel zijn voor het opsporen en vasthouden van wild in moeilijk toegankelijk terrein.
De Crnogorski Planinski Gonic heeft een elegante, gespierde bouw met goed ontwikkelde ledematen, waardoor hij uitermate geschikt is voor lange jachtpartijen. Hun korte, dichte vacht – meestal zwart met scherp afgetekende roestbruine markeringen rond de snuit, borst, benen en boven de ogen – biedt bescherming en maakt verzorging relatief eenvoudig. De vacht is goed bestand tegen uiteenlopende weersomstandigheden die vaak voorkomen in hun herkomstgebied, zoals regen en kou.
Het ras staat bekend om zijn vriendelijke, evenwichtige en aanhankelijke karakter binnen het gezin. Crnogorski Planinski Gonic-honden zijn loyaal naar hun gezin toe en kunnen goed omgaan met kinderen, mits ze goed gesocialiseerd zijn. In het contact met andere honden zijn ze doorgaans sociaal, maar vanwege hun jachtinstinct kunnen ze buitendieren achtervolgen. Dit maakt ze minder geschikt voor huishoudens met kleine huisdieren zoals katten of konijnen.
De intelligentie en leergierigheid van deze hond zorgen ervoor dat ze relatief gemakkelijk te trainen zijn, alhoewel ze soms wat koppig kunnen zijn. Ze zijn het gelukkigst met voldoende uitdaging, beweging en mentale stimulatie. Dagelijkse lange wandelingen en de mogelijkheid om vrij te rennen zijn essentieel voor hun welzijn. Hoewel deze hond zich kan aanpassen aan het gezinsleven, is hij het meest geschikt voor een actieve eigenaar met ervaring in het omgaan met jachthonden.
Door zijn sterke jachtinstinct en behoefte aan beweging is de Crnogorski Planinski Gonic geen typische huishond voor een appartement of stedelijke omgeving zonder tuin. Desondanks, onder de juiste omstandigheden, is hij een loyale, vriendelijke en moedige metgezel voor het hele gezin, met een natuurlijke aanleg voor werken en leren.
De Crnogorski Planinski Gonic, ook bekend als de Montenegrijnse Bergbrak, is een middelgrote jachthond die behoort tot de lopende honden. Deze robuuste en functioneel gebouwde hond straalt kracht, uithoudingsvermogen en alertheid uit. Het lichaam is iets langer dan hoog, goed gespierd en sterk ontwikkeld, zonder plomp of grof te ogen.
De schofthoogte varieert doorgaans van 44 tot 54 cm bij reuen en iets kleiner bij teven, met een gewicht dat meestal tussen de 20 en 25 kilogram ligt. De Crnogorski Planinski Gonic heeft een harmonieuze bouw, een rechte rug en een diepe, goed gewelfde borst, waardoor het dier een imposante en evenwichtige uitstraling krijgt. De staart is matig lang, zwaait licht gebogen omhoog en is dichtbehaard, dikker aan de basis en versmalt naar het einde toe.
Het hoofd is krachtig en toch elegant, met een licht gebogen schedel en een goed gemarkeerde stop. De snuit is bijna even lang als de schedel, met een recht of licht gebogen neusrug. De neusspiegel is altijd zwart en goed ontwikkeld, wat bijdraagt aan het karakteristieke expressieve uiterlijk van de hond. De ogen zijn ovaalvormig, middelgroot en donker tot kastanjebruin van kleur, met een intelligente en milde blik. De oren zijn middelgroot, hoog aangezet, hangend en dicht tegen het hoofd gedragen; ze voelen zacht aan en zijn licht afgerond aan de uiteinden.
De vacht is kort, dicht en hard, wat de hond beschermt tegen de soms barre weersomstandigheden in de bergen van Montenegro. Op de ondervacht is men relatief kort, maar dik en isolerend. De kleur van de vacht is altijd zwart met scherp afgetekende roodbruine (tan) aftekeningen boven de ogen, aan de snuit, op de borst, benen en onder de staart. Een kleine witte aftekening op de borst is toegestaan, maar andere witte vlekken zijn ongewenst.
Het algehele uiterlijk laat zien dat de Crnogorski Planinski Gonic een werkhond pur sang is, gebouwd voor het jagen in ruige berggebieden. Zijn elegante, gespierde lichaamsbouw en kenmerkende kleurpatroon maken hem erg herkenbaar binnen zijn rasgroep.
De Crnogorski Planinski Gonič, ook bekend als de Montenegrijnse Bergbrakken, is een eeuwenoud hondenras afkomstig uit Montenegro, een bergachtig land in de westelijke Balkan. Dit ras werd voornamelijk gefokt als een gespecialiseerde jachthond, specifiek voor het opsporen en achtervolgen van wild in de ruige en vaak ontoegankelijke berggebieden van Montenegro.
De geschiedenis van de Crnogorski Planinski Gonič begint vermoedelijk al in de Middeleeuwen, toen lokale jachthonden werden gekruist met wilde honden en andere brakken uit de regio, waaronder honden uit Griekenland, Servië en Albanië. Door deze kruisingen ontstond een robuuste en weerbare hond, die in staat was om in het onherbergzame terrein van Montenegro langdurig groot wild, zoals herten, vossen, wilde zwijnen en zelfs wolven, te volgen en op te sporen. Hun uithoudingsvermogen, moed en uitstekende reukzin zorgden ervoor dat ze al snel onmisbaar werden voor jagers in de regio.
In de loop van de eeuwen werd de populatie van de Crnogorski Planinski Gonič relatief geïsoleerd gehouden, waardoor het ras zijn unieke kenmerken kon behouden. In tegenstelling tot sommige andere Balkan Brakken, werd bij de fok van deze honden vanaf het begin veel belang gehecht aan werkcapaciteiten boven uiterlijke kenmerken. Hierdoor bleef het karakter, het jachtinstinct en het aanpassingsvermogen van de hond een prioriteit.
Gedurende de Ottomaanse overheersing en later tijdens de opkomst van Montenegro als onafhankelijke staat, bleef de hond populair onder de lokale bevolking. Pas in de twintigste eeuw kreeg het ras officiële erkenning. In 1969 werd de Crnogorski Planinski Gonič officieel erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI) als een afzonderlijk ras. Sindsdien is het ras langzaam maar zeker aan een opmars bezig buiten Montenegro, hoewel het nog steeds relatief zeldzaam is buiten zijn geboortestreek.
Vandaag de dag wordt de Crnogorski Planinski Gonič voornamelijk ingezet voor de jacht, maar door zijn loyale karakter en rustiger temperament weet hij ook steeds vaker zijn weg te vinden als gezinshond. Het ras geldt als een levend cultureel erfgoed van Montenegro en wordt gekoesterd om zijn rijke geschiedenis en belangrijke bijdrage aan de traditionele manier van leven in de bergen.