Beschrijving: Engelse Setter
De Engelse Setter is een elegante en vriendelijke jachthond die bekendstaat om zijn zachte, aanhankelijke karakter en prachtige gevlekte vacht. Dit ras is oorspronkelijk gefokt voor het opsporen van wild, vooral vogels, en is daardoor energiek en actief. Engelse Setters zijn zachtaardig, sociaal en passen goed in gezinnen, ook met kinderen en andere huisdieren. Ze houden van gezelschap en hebben een grote behoefte aan beweging; lange wandelingen en speelsessies zijn essentieel voor hun welzijn. Door hun gevoelige aard reageren ze het beste op een zachte, consequente opvoeding. Hun fraaie vacht vereist regelmatige verzorging om klitten te voorkomen, en tijdens de rui verliezen ze redelijk wat haar. Kortom, de Engelse Setter is een loyale, actieve kameraad die het beste tot zijn recht komt bij baasjes met voldoende tijd en ruimte over voor wandelingen en spel.
Engelse Setter beoordelingen
Eigenschappen
De Engelse Setter is een elegante, middelgrote staande hond die oorspronkelijk is gefokt voor de jacht op vogels, met name op patrijs en fazant. Het ras staat bekend om zijn vriendelijke karakter, zijn werkcapaciteiten en zijn prachtige, zijdeachtige vacht die meestal wit is met vlekken in de kleuren zwart, lever of oranje, ook wel "belton" genoemd.
Engelse Setters zijn uitgesproken sociaal en aanhankelijk, waardoor ze populair zijn als gezinshond. Ze zijn echter ook erg energiek en hebben veel beweging nodig om gelukkig en gezond te blijven. Iedere dag een lange wandeling of veel speeltijd is noodzakelijk, anders kunnen ze rusteloos of ondeugend worden.
Qua karakter is de Engelse Setter doorgaans zachtaardig, tolerant en geduldig, waardoor ze uitstekend overweg kunnen met kinderen en andere huisdieren. Toch kan hun jachtinstinct soms opspelen, waardoor ze achter vogels of kleine dieren aan kunnen gaan. Daarom is een goed omheinde tuin aan te raden.
Hun intelligentie zorgt ervoor dat ze snel kunnen leren, maar ze kunnen eveneens eigenzinnig of koppig zijn. Dit vraagt om een geduldige, consequente opvoeding met positieve trainingsmethoden. Vroege socialisatie is belangrijk om ervoor te zorgen dat ze uitgroeien tot stabiele, betrouwbare honden.
Wat betreft uiterlijk zijn Engelse Setters slank gebouwd, met lange, gespierde poten, een diepe borst en een sierlijke staart. Hun vacht vereist regelmatige verzorging om klitten te voorkomen en hun huid en vacht gezond te houden.
Het ras staat bekend als redelijk gezond, maar is gevoelig voor enkele erfelijke aandoeningen zoals heupdysplasie, doofheid en bepaalde oogziekten. Het is belangrijk een pup te kopen bij een erkende fokker die let op gezondheid en welzijn.
Al met al is de Engelse Setter een ideale keuze voor actieve gezinnen of individuen die graag tijd buitenshuis doorbrengen. Dankzij hun liefdevolle aard, speelsheid en loyaliteit zijn ze ware metgezellen voor het leven.
Uiterlijk
De Engelse Setter is een elegante en goed uitgebalanceerde staande jachthond, bekend om zijn sierlijke, lichtgolvende vacht en harmonieuze lichaamsbouw. Dit ras straalt kracht, maar tegelijkertijd verfijning uit. Het lichaam van de Engelse Setter is iets langer dan hoog, met een diepe borst en een licht gewelfde ribpartij die veel ruimte biedt aan het hart en de longen. De rug is recht en sterk, met goed gespierde lendenen, waardoor de hond moeiteloos en met veel uithoudingsvermogen kan bewegen.
Het hoofd van de Engelse Setter is lang en droog, met goed gedefinieerde stop. De snuit is ongeveer even lang als het schedelgedeelte, met een zwarte of leverkleurige neus afhankelijk van de vachtkleur. De oren zijn laag aangezet, hangend en voorzien van lange, zijdeachtige bevedering. De expressie wordt vaak omschreven als zacht, intelligent en vriendelijk, mede dankzij de middelgrote, ovale ogen die meestal donkerbruin van kleur zijn.
De vacht van de Engelse Setter springt direct in het oog: deze is lang, zijdeachtig en licht golvend, zonder krullen. Over het hele lichaam zijn er bevederingen aan de oren, borst, benen, buik en staart, wat bijdraagt aan het sierlijke uiterlijk van het ras. De typische vachttekening heet "belton": een witte basis met gelijkmatig verspreide spikkels in zwart (blue belton), oranje (orange belton), lever (liver belton) of driekleurig (tricolor: blue of liver belton met tan aftekeningen).
De staart van de Engelse Setter is laag aangezet en wordt in een lichte boog gedragen, nooit boven de ruglijn. De staart is goed bevederd en loopt taps toe naar het uiteinde. De benen zijn recht en gespierd, met compacte, ronde voeten en stevige voetzolen.
In zijn geheel is de Engelse Setter een elegante verschijning, zowel in het veld als in de showring. Zijn gracieuze lijnen, gecombineerd met de opvallende vachttekening, maken hem tot één van de meest smaakvolle en herkenbare staande honden. Deze uiterlijke kenmerken zijn niet alleen functioneel voor het werk in het veld, maar geven de Engelse Setter ook zijn karakteristieke, charmante uitstraling.
Geschiedenis
De Engelse Setter is een hondenras met een rijke en lange geschiedenis die teruggaat tot minstens de 16e eeuw. Oorspronkelijk werd deze elegante en atletische hond gekweekt in Groot-Brittannië om te dienen als vogelhond, specifiek voor het werk als voorstaande hond bij de jacht op hoenderwild zoals patrijs, fazant en ander klein veldwild. De naam 'Setter' verwijst naar het bijzondere gedrag van het ras: tijdens de jacht neemt de hond een lage, 'zittende' houding aan zodra hij wild ruikt, om vervolgens de locatie aan de jager aan te wijzen.
Het ras is ontstaan uit kruisingen tussen verschillende Spaanse en Franse spaniëls, gecombineerd met lokale rasvarianten die geschikt bleken voor het Britse platteland. In de 19e eeuw werden de bloedlijnen verder verfijnd door kynologische pioniers als Edward Laverack en R. Purcell Llewellin. Laverack legde de basis voor de showlijn van de Engelse Setter en gaf het ras zijn karakteristieke elegante uiterlijk met de kenmerkende bevedering aan staart, oren en poten, terwijl Llewellin zich vooral richtte op het behouden en verbeteren van de jachteigenschappen, wat leidde tot de zogenaamde 'Llewellin Setter'.
De Engelse Setter won spoedig aan populariteit, niet alleen door zijn uitstekende vaardigheden als jachthond, maar ook vanwege het vriendelijke, zachtaardige karakter en het aanpassingsvermogen. Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werd het ras verder verspreid over Europa en de Verenigde Staten, waar het ook buiten het jachtseizoen gewaardeerd werd als gezinshond en showhond.
Vandaag de dag wordt de Engelse Setter wereldwijd erkend als een van de meest verfijnde en veelzijdige voorstaande honden, hoewel het jachtgebruik wat is afgenomen door de veranderende jachtcultuur. Toch blijft het ras populair bij liefhebbers van veldwerk en schoonheid. De Engelse Setter onderscheidt zich door zijn sierlijke verschijning, uitmuntende neus en energieke, doch zachte aard. Ondanks zijn adel heeft het ras behoefte aan voldoende beweging en aandacht van zijn eigenaar. De geschiedenis van de Engelse Setter weerspiegelt een mooie balans tussen functionaliteit, schoonheid en karakter.