Beschrijving: Farao Hond
De Faraohond, ook wel bekend als Pharaoh Hound of Kelb tal-Fenek, is een middelgrote hondenras afkomstig van Malta. Deze elegante en atletische hond staat bekend om zijn slanke bouw, amberkleurige ogen en glanzende, korte vacht. Faraohonden zijn vriendelijk, intelligent en energiek, waardoor ze zich goed voelen in een actieve omgeving waar ze veel kunnen rennen en spelen. Hun oorsprong ligt in de jacht op konijnen, waardoor ze een sterk jachtinstinct hebben en snel kunnen reageren op bewegingen in hun omgeving. Ze zijn sociaal, worden vaak goed verdragen door kinderen en kunnen zich aan de meeste gezinssituaties aanpassen. Door hun gevoelige en zachtaardige karakter zijn ze gereserveerd tegenover vreemden, maar loyaal aan hun familie. De verzorging van hun korte vacht is minimaal, wat de Faraohond een onderhoudsvriendelijke gezelschap maakt.
Farao Hond beoordelingen
Eigenschappen
De Farao Hond, ook bekend als de Pharaoh Hound, is een oud hondenras dat zijn oorsprong vindt op Malta. Deze elegante en atletische hond staat bekend om zijn bijzondere uiterlijk: een slanke lichaamsbouw, rechtopstaande oren en een korte, glanzende vacht. De vachtkleur varieert meestal van licht bruin tot diep kastanjebruin, vaak met witte markeringen aan de borst, poten of staartpunt. De Farao Hond straalt van nature een gracieuze waardigheid uit, gecombineerd met alertheid. De honden zijn middelgroot, waarbij reuen doorgaans tussen de 56 en 63 cm schofthoogte meten en teven meestal iets kleiner blijven.
De ogen van de Farao Hond zijn amberkleurig en dragen bij aan hun intelligente en levendige uitstraling. Ze staan bekend om hun uitzonderlijke gezichtsvermogen en snelheid; als windhond werden en worden ze ingezet voor de jacht op klein wild, vooral konijnen. Hun bewegingsvrijheid en atletisch vermogen maken dat zij perfecte metgezellen zijn voor actieve eigenaren. Ondanks hun sterke jachtinstinct kunnen Farao Honden uitstekend overweg met andere honden, mits zij goed gesocialiseerd zijn vanaf jonge leeftijd.
Wat betreft karakter zijn Farao Honden vriendelijk, loyaal en zachtaardig tegenover hun gezin. Ze hechten zich sterk aan hun baasjes en houden van gezelschap, waardoor ze minder geschikt zijn om voor langere periodes alleen gelaten te worden. Hoewel ze waakzaam zijn en over een scherp gehoor beschikken, zijn ze doorgaans geen overmatige blaffers of agressieve honden.
De verzorging van hun vacht is relatief eenvoudig vanwege de korte haren; een wekelijkse borstelbeurt volstaat meestal. Het zijn honden die zowel lichamelijke als mentale beweging nodig hebben; dagelijkse wandelingen, speelsessies en uitdagingen zorgen ervoor dat deze slimme hond zich niet gaat vervelen. Farao Honden worden gemiddeld tussen de 12 en 14 jaar oud en zijn doorgaans gezond. Toch is het belangrijk om alert te zijn op typische rasgerelateerde problemen zoals gewrichtsklachten of huidallergieën. Door hun vriendelijke aard en unieke uitstraling zijn ze geliefd als gezelschapsdier voor ervaren hondenliefhebbers die hen een actief leven en voldoende aandacht kunnen bieden.
Uiterlijk
De Farao Hond, ook bekend als de Pharaoh Hound of Pharaohond, is een middelgrote, elegante en atletische hond die direct opvalt door zijn bijzondere uiterlijk. Het ras heeft een slanke, maar gespierde bouw, waardoor hij kracht en snelheid uitstraalt. De schofthoogte van een volwassen reu ligt tussen de 56 en 63 centimeter, terwijl de teefjes iets kleiner zijn. Qua gewicht variëren ze meestal tussen de 20 en 25 kilogram. De lichaamsverhoudingen zijn harmonieus, met een iets langer lijf dan schofthoogte, wat hem een gracieuze uitstraling geeft.
De kop van de Farao Hond is lang en droog, met een licht gewelfde schedel en een subtiel stop. De neus is vaak vleeskleurig of in harmonie met de vachtkleur, wat ongewoon is bij hondenrassen. De ogen zijn ovaal, middelgroot en amberkleurig, waardoor de hond een intelligente en levendige uitdrukking krijgt. Een bijzonder kenmerk zijn de grote, hoog aangezette oren die rechtop staan wanneer de hond alert is. Deze oren versterken het alerte en waakzame karakter van het ras.
De vacht van de Farao Hond is kort, glanzend en dicht tegen het lichaam aanliggend. Het voelt fijn aan en behoeft weinig verzorging. De kleur van de vacht is altijd een warme tint: tan, variërend van diep kastanjebruin tot een lichtere roodbruine schaduw. Kleine witte aftekeningen zijn toegestaan en komen vaak voor op de borst (de 'ster'), staartpunt en soms op de tenen. Overmatige of anders gepositioneerde witte aftekeningen zijn niet gewenst volgens de rasstandaard.
De lichaamsbouw is uiterst functioneel, met een diepe borstkas en krachtige, goed bespierde poten. De staart is laag aangezet, dik bij de basis en versmalt naar een fijne punt. In actie draagt de Farao Hond zijn staart vaak sikkelvormig omhoog. De elegante en droge bouw maakt hem uitermate geschikt voor snelheid en wendbaarheid, eigenschappen die essentieel waren bij zijn oorspronkelijke gebruik als jachthond. Tot slot springt hun huidkleur bij opwinding in het oog: de neus, oren en zelfs de ogen kleuren soms roze, iets wat uniek is voor dit ras.
Al met al is de Farao Hond een opvallende verschijning waarin elegantie, kracht en intelligentie samenkomen in één prachtig, oud ras.
Geschiedenis
De Faraohond, ook bekend als de Pharaoh Hound of in het Maltees 'Kelb tal-Fenek', is een van de oudste hondenrassen ter wereld. De geschiedenis van dit ras gaat duizenden jaren terug en is onlosmakelijk verbonden met het oude Egypte. Er wordt aangenomen dat de voorouders van de Faraohond al werden afgebeeld op murale schilderingen en reliëfs in Egyptische tombes, daterend van meer dan 4000 jaar geleden. De typisch langgerekte snuit, opstaande oren en sierlijke bouw zijn kenmerken die duidelijk zichtbaar zijn op deze oude kunstwerken.
Via de Feniciërs, die grote zeevaarders waren, verspreidde het ras zich vanuit Egypte over het Middellandse Zeegebied, en zo kwam de voorouder van de Faraohond uiteindelijk op Malta terecht. Hier werd het ras verder ontwikkeld en gefokt tot de moderne Faraohond, waar hij eeuwenlang gebruikt is als jachthond, voornamelijk voor de jacht op konijnen (vandaar de Maltese naam, wat 'konijnenhond' betekent). Het ras bleef op Malta relatief geïsoleerd en werd zelden buiten de eilanden aangetroffen tot de twintigste eeuw.
De Faraohond werd in de jaren 1960 officieel erkend door kennelclubs buiten Malta, met Engeland als een van de eerste landen die het ras introduceerde op internationale tentoonstellingen. In Nederland werd de Faraohond pas in de jaren 1970 bekender, hoewel het nog steeds een zeldzaam ras is binnen West-Europa.
De Faraohond staat bekend om zijn snelheid, intelligentie en indrukwekkende gezichtsvermogen en reukzin. Oorspronkelijk werd hij niet alleen gewaardeerd om zijn jachteigenschappen, maar ook om zijn sociale karakter. Honden van dit ras leven al eeuwenlang dicht bij mensen en zijn loyaal en zachtaardig. Ondanks hun elegante, bijna aristocratische uiterlijk, zijn het robuuste, actieve honden die een nauwe band vormen met hun gezin.
Tegenwoordig is de Faraohond vooral te bewonderen als gezelschapshond en op hondenshows. Zijn rijke geschiedenis en opvallende verschijning maken hem tot een bijzonder en geliefd ras onder liefhebbers van windhonden en oude hondenrassen.