Beschrijving: Groenendael
De Groenendael is één van de vier Belgische herdershonden en valt direct op door zijn prachtige, lange, zwarte vacht. Deze intelligente en energieke hond werd oorspronkelijk gefokt als veedrijver en waakhond, maar is tegenwoordig vooral een geliefde gezinshond en werkt ook nog vaak als diensthond bij politie en reddingsdiensten. Groenendaels zijn zeer leergierig, trouw aan hun gezin, gevoelig en hebben een sterke behoefte om te werken en bezig te zijn. Ze vragen dan ook consequente opvoeding, voldoende beweging en mentale uitdaging. Door hun waakzaamheid zijn ze goed geschikt als waakhond zonder overdreven agressief te zijn. Met hun trouwe karakter en hoge intelligentie zijn ze uitermate geschikt voor hondensporten zoals behendigheid en gehoorzaamheid. Groenendaels zijn meestal vriendelijk met kinderen, mits ze goed gesocialiseerd zijn.
Groenendael beoordelingen
Eigenschappen
De Groenendael is een van de vier variëteiten van de Belgische Herdershond en staat bekend om zijn elegante uiterlijk en opmerkelijke intelligentie. Dit ras is eenvoudig te herkennen aan zijn lange, zwarte vacht en statige voorkomen. De Groenendael is zeer geschikt voor actieve gezinnen en mensen die graag tijd buiten doorbrengen, omdat deze hond van nature enorm energiek en werklustig is.
Het karakter van de Groenendael wordt vaak omschreven als levendig, toegewijd en waakzaam. Deze honden vormen een sterke band met hun gezin en zijn doorgaans gereserveerd tegenover vreemden. Vanwege hun oplettendheid en loyaliteit zijn het uitstekende waakhonden. Groenendaels zijn zeer intelligent, leren snel en zijn bijzonder gevoelig voor de stemming van hun eigenaar. Ze reageren goed op positieve trainingstechnieken en genieten van uitdagende taken, waardoor ze uitblinken in hondensporten zoals behendigheid, obedience en speuren.
Qua uiterlijk heeft de Groenendael een slanke, atletische bouw en een diepe borstkas. Zijn vacht is lang, recht en dicht, en vereist regelmatige verzorging om klitten te voorkomen en de glans te behouden. Dankzij de dubbele vacht is dit ras goed bestand tegen uiteenlopende weersomstandigheden, wat hem uitermate geschikt maakt voor werkzaamheden in de open lucht.
Op het gebied van gezondheid is de Groenendael over het algemeen een robuust ras met een gemiddelde levensverwachting van 12 tot 14 jaar. Aandoeningen die kunnen voorkomen zijn heupdysplasie, epilepsie en soms oogproblemen, hoewel verantwoord fokken deze risico’s kan verminderen. Dit ras heeft veel beweging en mentale stimulatie nodig. Een gebrek aan activiteit kan leiden tot verveling en problematisch gedrag, zoals overmatig blaffen of vernielzucht.
Samenvattend is de Groenendael een trouwe, intelligente en energieke hond die behoefte heeft aan een actieve eigenaar. Hij is zeer geschikt als gezinshond mits hij voldoende beweging, uitdagingen en aandacht krijgt. Zijn uitstraling, temperament en veelzijdigheid maken hem tot een geliefde keuze voor wie bereid is tijd en energie in zijn opvoeding en welzijn te investeren.
Uiterlijk
De Groenendael is een van de vier variëteiten van de Belgische herder en onderscheidt zich vooral door zijn elegante, luxueuze zwarte vacht. Het is een middelgrote tot grote hond met een evenwichtig, krachtig en harmonisch lichaamsbouw. Het lichaam is iets langer dan hoog met een rechte, sterke rug en een licht aflopende croupe. Het hoofd is lang, recht en droog, met een uitgesproken stop en een fijne snuit. De ogen zijn donkerbruin, middelgroot en licht amandelvormig, wat de hond een levendige, intelligente en attente uitdrukking geeft. De oren zijn driehoekig, hoog aangezet, rechtopstaand en relatief klein ten opzichte van de schedel. Dit draagt bij aan de alerte uitstraling van het ras.
Het meest opvallende kenmerk van de Groenendael is de overvloedige, lange, rechte en ruwe zwarte vacht. De vacht is bijzonder dik rond de hals en vormt daar een opvallende kraag bij reuen. De ondervacht is dicht en biedt bescherming tegen uiteenlopende weersomstandigheden, wat typerend is voor een werkhond uit België. De staart is goed behaard en wordt in rust hangend gedragen, terwijl hij bij actie licht gebogen wordt gedragen. De Franjes aan de achterzijde van de voorpoten en aan de broek zijn duidelijk zichtbaar, wat het ras een statige en gracieuze uitstraling geeft.
De Groenendael heeft stevige, rechtopstaande poten met ovale, compacte voeten. Het gangwerk van deze hond is elegant en vlot, met een opvallende lichtheid in de bewegingen. Zijn lichaamsbouw en verhoudingen benadrukken zijn sportieve aanleg en veelzijdigheid. De schofthoogte varieert gemiddeld tussen de 58 en 62 centimeter voor reuen, en 56 tot 60 centimeter voor teven, met een gewicht van circa 25 tot 30 kilogram.
De Groenendael straalt niet alleen kracht en elegantie uit, maar heeft ook een duidelijk rastypisch karakter in zijn uiterlijke verschijning. Er zijn geen kleurvariaties toegestaan: alleen diepzwart met eventueel wat kleine witte aftekeningen op de borst of tenen is toegestaan. Dit benadrukt de nobele en toegewijde uitstraling die zo typerend is voor deze Belgische herdershond.
Geschiedenis
De Groenendael is één van de vier variëteiten van de Belgische herdershond. Zijn oorsprong gaat terug naar het einde van de 19e eeuw in België, toen verschillende regionale typen van herdershonden voorkwamen. In die tijd werden deze honden vooral gefokt op hun werkkwaliteiten en niet zozeer op uiterlijk. In 1891 werd de Club du Chien de Berger Belge opgericht met als doel de Belgische herdershond te standaardiseren en te verbeteren. Professor Adolphe Reul, een dierenarts verbonden aan de universiteit van Cureghem, speelde een belangrijke rol bij het samenstellen van de rasstandaarden.
De Groenendael heeft zijn naam te danken aan het dorpje Groenendaal vlak bij Brussel. De hondenfokker Nicolas Rose had daar een herberg genaamd 'Chateau de Groenendael' en hij fokte een lijn van zwartgekleurde herdershonden die bekend kwam te staan als de Groenendael. Zijn invloed was zo groot dat zijn honden als basis dienden voor de verdere ontwikkeling van het ras. In 1898 werd de eerste officiële standaard voor de Groenendael vastgelegd.
Oorspronkelijk werden Groenendaels ingezet als veedrijvers en beschermers van boerderijen. Door hun intelligentie, moed en veelzijdigheid werden zij later ook gebruikt als politie- en militaire honden, vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hun dichte, gitzwarte vacht en scherpe oplettendheid maakten hen populair als waakhond en gezelschapshond.
Gedurende de twintigste eeuw groeide de populariteit van de Groenendael, niet alleen in België, maar ook daarbuiten, vooral in Europa en Noord-Amerika. Ondanks deze populariteit bleef men vasthouden aan de oorspronkelijke werkcapaciteiten van het ras. Vandaag de dag zijn Groenendaels nog steeds geliefd om hun schoonheid, trouw, intelligentie en veelzijdigheid.
Samenvattend kunnen we stellen dat de geschiedenis van de Groenendael nauw verbonden is met de ontwikkeling van de Belgische herdershonden in het algemeen, en dat de inzet van enkele toegewijde fokkers rond de eeuwwisseling heeft geleid tot het ontstaan van dit elegante en waardevolle ras.