Beschrijving: Grote Zwitserse Sennenhond
De Grote Zwitserse Sennenhond is een indrukwekkende en krachtige hond afkomstig uit Zwitserland. Deze robuuste werkhond behoort tot de vier Sennenhondenrassen en werd oorspronkelijk gefokt als trek- en waakhond op boerderijen in de Alpen. Het ras staat bekend om zijn vriendelijke, geduldige en betrouwbare karakter, waardoor hij een geliefde gezinshond is. Ondanks zijn imposante verschijning is de Grote Zwitserse Sennenhond evenwichtig, sociaal en aanhankelijk voor zijn gezin. Ze zijn intelligent en willen graag samenwerken, maar kunnen soms ook eigenwijs zijn. Door hun beschermende instinct is het belangrijk om hen van jongs af aan goed te socialiseren. De vacht is gemakkelijk te onderhouden, maar de hond heeft wel dagelijkse beweging nodig om gezond en gelukkig te blijven. Met hun trouw en stabiele aard vormen ze een fijne metgezel voor actieve gezinnen die veel tijd kunnen besteden aan hun grote vriend.
Grote Zwitserse Sennenhond beoordelingen
Eigenschappen
De Grote Zwitserse Sennenhond is een imposant ras dat zijn oorsprong vindt in Zwitserland. Deze hond behoort tot de vier traditionele Sennenhondenrassen, waarvan hij de grootste en krachtigste vertegenwoordiger is. Het ras werd oorspronkelijk gefokt als een veelzijdige werkhond, met taken als het trekken van karren, het bewaken van het erf en het hoeden van vee. De Grote Zwitser valt direct op door zijn krachtige bouw, stevige lichaamsstructuur en zijn karakteristieke driekleurige vacht, waarin zwart, wit en roestbruine aftekeningen harmonieus samenkomen.
Qua karakter wordt de Grote Zwitserse Sennenhond vaak omschreven als loyaal, evenwichtig en alert. Ze zijn erg gericht op hun gezin, vriendelijk en zachtaardig met bekenden, maar kunnen wat terughoudend zijn tegenover vreemden. Dit maakt ze uitstekende waakhonden zonder overdreven agressief te zijn. Ze zijn intelligent en leergierig, waardoor ze goed te trainen zijn, al kunnen ze soms wat eigenwijs overkomen. Vanwege hun oorspronkelijke functie als werkhond hebben ze behoefte aan voldoende beweging en uitdaging; een leven als bankhanger past niet bij deze robuuste honden.
Wat betreft lichamelijke kenmerken zijn het grote, gespierde honden, vaak met een schofthoogte van 60 tot 72 centimeter voor reuen en 58 tot 68 centimeter voor teven. Ze wegen gewoonlijk tussen de 35 en 60 kilogram. Hun vacht is kort tot halflang, dicht en recht, met een goed isolerende ondervacht die ze beschermt tegen koud en nat weer. Dit vraagt wel om regelmatig borstelen om losse haren en vuil te verwijderen.
De Grote Zwitserse Sennenhond is doorgaans gezond, al kunnen ze, zoals veel grote rassen, gevoelig zijn voor aandoeningen als heupdysplasie en elleboogdysplasie. Regelmatige beweging, een verantwoord dieet en medische controles zijn daarom belangrijk. Hun verzorging is over het algemeen eenvoudig, maar tijdens de ruiperiode kunnen ze veel haar verliezen.
Dit ras past het beste bij actieve gezinnen die over de ruimte beschikken en bereid zijn tijd te investeren in het opvoeden en socialiseren van de hond. Met hun trouwe aard, veelzijdigheid en opvallende verschijning zijn ze zowel een betrouwbare werkhond als een gewaardeerde gezelschapshond.
Uiterlijk
De Grote Zwitserse Sennenhond, in het Duits bekend als Grosser Schweizer Sennenhund, is een imposante en krachtige hond afkomstig uit Zwitserland. Deze ras vertegenwoordigt het grootste type van de vier Zwitserse Sennenhonden, te herkennen aan zijn forse bouw, stevige spieren en robuuste uitstraling. Het lichaam is lichtjes langer dan hoog, met een rechte rug, brede borstkas en sterke, goed gespierde benen. Reuen hebben doorgaans een schofthoogte tussen de 65 en 72 centimeter, terwijl teven iets kleiner zijn, met een hoogte tussen de 60 en 68 centimeter.
De vacht is een opvallend kenmerk: kort tot middellang, dicht en vrij grof aanvoelend. De kleuren zijn karakteristiek voor het ras: de basiskleur is diepzwart met duidelijk afgetekende roestbruine en witte markeringen. Deze markeringen bestaan uit roestbruine tekeningen boven de ogen, op de wangen, borst en benen, met wit aanwezige gebieden op de snuit, een symmetrische bles op het hoofd, de borst (meestal als een brede 'kraag') en de poten. Ook is een witte staartpunt gewenst.
Het hoofd maakt eveneens indruk en is massief doch harmonieus in verhouding tot de rest van het lichaam. De ogen zijn middelgroot, ovaal van vorm en donkerbruin van kleur, wat de hond een vriendelijke, oplettende uitdrukking geeft. De oren zijn driehoekig, middellang en worden hangend gedragen, hoog aangezet aan het hoofd.
De Grote Zwitserse Sennenhond straalt kracht, uithoudingsvermogen en robuustheid uit zonder lomp te lijken. Zijn gang is ruim en krachtig, met een rechte en vastberaden houding. Dit alles maakt hem niet alleen fysiek indrukwekkend, maar zorgt er ook voor dat hij zeer geschikt is als werkhond, wat zijn oorsprong als trek- en veehoedende hond verklaart. Zijn imposante uiterlijk gaat samen met een evenwichtige en betrouwbare uitstraling, waardoor hij vaak bewondering oogst in zowel werksituaties als in de familiekring.
Geschiedenis
De Grote Zwitserse Sennenhond, ook wel bekend als de 'Grosser Schweizer Sennenhund', vindt zijn oorsprong in Zwitserland, waar hij een van de vier Zwitserse Sennenhonden is. Deze hondenras werd vooral gewaardeerd om hun kracht, uithoudingsvermogen en betrouwbaarheid als werkhond.
In de Alpenregio’s van Zwitserland werden deze honden traditioneel ingezet als trekdieren, voor het bewaken van boerderijen en het drijven van vee. Hun directe voorouders zijn waarschijnlijk de grote, gespierde honden die tijdens de Romeinse tijd met legioenen naar Helvetia (nu Zwitserland) werden gebracht. Deze honden werden gekruist met lokale herdershonden, waardoor een solide, veelzijdig ras ontstond dat bijzonder geschikt werd gevonden voor de zware omstandigheden in de Zwitserse bergen.
Aan het einde van de 19e eeuw werd het ras bijna vergeten. In 1908 ontdekte Dr. Albert Heim, een Zwitserse kynoloog, op een hondenshow in Langenthal enkele exemplaren die afweken van de Berner Sennenhond, en herkende ze als een apart en zeer oud ras. Dankzij zijn inzet en onderzoek kregen de Grote Zwitserse Sennenhonden in 1910 officiële erkenning als een afzonderlijk hondenras door de Zwitserse Kennelclub.
In tegenstelling tot de andere Sennenhonden, werd de Grote Zwitserse Sennenhond geselecteerd op kracht, waardoor hij een ideale trek– en lastdier werd. Vroeger werden deze honden vaak gezien met kleine wagens, waarin melk, kaas of andere goederen naar markten werden vervoerd. Hun kalme en loyale karakter maakte ze tevens zeer geschikt als familiehond en waakhond.
Het ras bleef lange tijd vrij zeldzaam, zelfs in Zwitserland zelf. Pas in de tweede helft van de 20e eeuw werd het ras populairder, en tegenwoordig wordt de Grote Zwitserse Sennenhond in heel Europa gewaardeerd als gezeldschaps–, werk– en showhond. Ondanks zijn groeiende populariteit blijft het ras trouw aan zijn oorspronkelijke eigenschappen als betrouwbare werkhond met een vriendelijk karakter.