Beschrijving: Ierse Glen Imaal Terrier
De Ierse Glen Imaal Terrier is een originele terriër afkomstig uit het Glen of Imaal in de Wicklow Mountains in Ierland. Dit ras staat bekend om zijn stevig en compact postuur en moedige, loyale karakter. Oorspronkelijk werd de Glen Imaal Terrier gefokt als werkhond, voornamelijk voor het vangen van ongedierte, maar ook voor het bewaken van het erf en als gezinsgenoot. Het ras beschikt over een ruwe, dichte vacht en een onvermoeibare inzet, gecombineerd met een vriendelijke en zachtaardige houding naar zijn gezin. Ondanks zijn vriendelijke aard is dit ras alert, moedig en stelt zich onafhankelijk op. De Glen Imaal Terrier past goed in actieve gezinnen die ervan genieten veel tijd buitenshuis door te brengen en aandacht kunnen geven aan training en socialisatie.
Ierse Glen Imaal Terrier beoordelingen
Eigenschappen
De Ierse Glen of Imaal Terrier is een relatief zeldzaam hondenras uit Ierland, met een zeer karakteristiek uiterlijk en temperament. Deze terriër werd oorspronkelijk gefokt om te helpen bij het bestrijden van ongedierte en zelfs dassen en vossen te jagen, maar staat tegenwoordig vooral bekend als een vriendelijke en robuuste gezinshond.
Het ras kenmerkt zich door zijn stevige bouw, korte maar krachtige benen, en een dieper, langer lichaam dan veel andere terriër-rassen. De vacht van de Glen of Imaal Terrier is ruw en weerbestendig, vaak in kleuren zoals tarwekleurig, blauwgrijs of gestroomd. Deze dubbele vacht vereist regelmatige verzorging; borstelen voorkomt klitten en het losmaken van dode haren, terwijl een professionele trimbeurt af en toe ook aan te raden is.
Qua karakter is de Ierse Glen Imaal Terrier zeer loyaal aan zijn gezin, vaak wat terughoudend tegenover vreemden, maar zelden agressief. Het ras wordt gezien als eigenzinnig en intelligent, maar niet overdreven druk, wat typisch is voor veel andere terriërs. Hierdoor is dit ras goed te trainen, mits men consequent en geduldig blijft, aangezien ze soms wat koppig kunnen zijn. Ze zijn zeer geschikt als gezinshond, met name door hun geduld tegenover kinderen en hun aanpassingsvermogen binnen het gezin.
Wat bewegingsbehoefte betreft is deze terriër gemiddeld: ze genieten van wandelingen en vinden het heerlijk om buiten actief te zijn, maar hebben niet de onstuitbare energie van sommige andere terriërrassen. Ze kunnen zich zowel in een huis met tuin als in een appartement goed aanpassen, mits ze dagelijks voldoende beweging krijgen.
De gezondheid van de Ierse Glen Imaal Terrier is over het algemeen goed, al kunnen ze aanleg hebben voor enkele erfelijke aandoeningen zoals PRA (Progressive Retinal Atrophy) en heupdysplasie. Regelmatige dierenartskontroles en verantwoord fokken kunnen deze risico’s beperken.
Samenvattend is de Ierse Glen Imaal Terrier een betrouwbare, robuuste en onderhoudsarme hond, uitermate geschikt voor actieve gezinnen die op zoek zijn naar een loyale kameraad met een uniek karakter.
Uiterlijk
De Ierse Glen of Imaal Terrier is een robuuste, compacte en sterke hond met een kenmerkend uiterlijk dat goed past bij zijn oorsprong als werkhond in het ruwe landschap van Ierland. Dit ras valt direct op door zijn stevig en laag bij de grond gebouwd lichaam, dat kracht en uithoudingsvermogen uitstraalt. De schofthoogte van de Ierse Glen Imaal Terrier bedraagt meestal tussen de 32 en 35 centimeter, waarbij reuen doorgaans iets groter zijn dan teven. Het gewicht schommelt rond de 15 tot 16 kilogram, wat relatief zwaar is voor zijn formaat en zijn gespierde bouw benadrukt.
Het hoofd van de Glen Imaal Terrier is vrij breed en krachtig, met een gemiddelde lengte, een duidelijke stop en sterke kaken. De snuit is recht en loopt geleidelijk toe naar de neus, die altijd zwart van kleur is. De ogen zijn middelgroot, rond van vorm en liggen vrij ver uit elkaar. Hun kleur varieert meestal van bruin tot hazelnoot, met een alerte, intelligente en vriendelijke uitstraling. De oren zijn klein, halfopstaand of rozenoor, wat betekent dat ze naar achteren vouwen.
De vacht van de Glen Imaal Terrier is een ander opvallend kenmerk. Deze bestaat uit een dichte, ruwe bovenvacht met een zachte, wollige ondervacht die bescherming biedt tegen de elementen. De vacht behoeft regelmatig onderhoud om klitten te voorkomen en wordt meestal kort gehouden rond het hoofd voor een nette uitdrukking. Typische vachtkleuren zijn tarwekleurig (varierend van licht tot donker), blauwgestroomd of brindle. Witte aftekeningen komen voor, maar zijn niet gewenst volgens de rasstandaard.
Het lichaam van deze terriër is langgerekt, met een diepe borstkas en goed gewelfde ribben. De benen zijn kort maar krachtig, met sterke botten die het lage, stevige lichaam ondersteunen. De voeten zijn rond en compact, voorzien van harde voetzolen. De staart wordt doorgaans kort en vrolijk gedragen, vaak gecoupeerd in landen waar dit nog is toegestaan.
Over het geheel genomen straalt de Ierse Glen Imaal Terrier kracht, vastberadenheid en uithoudingsvermogen uit, zonder elegantie te verliezen. Zijn verschijning wordt gezien als uitzonderlijk functioneel voor het werk waarvoor hij oorspronkelijk gefokt is, zoals het vangen van ongedierte en als gezelschap voor zijn gezin.
Geschiedenis
De Ierse Glen of Imaal Terrier is een oud hondenras dat zijn oorsprong vindt in het afgelegen Imaal-vallei gebied in County Wicklow, Ierland. Dit ras ontstond waarschijnlijk al in de late 16e of vroege 17e eeuw. De naam ‘Glen of Imaal’ verwijst direct naar het specifieke geografische gebied waar ze voor het eerst werden gefokt. Lokale boeren creëerden deze honden als robuuste werkhonden, bedoeld om te helpen met ratten- en muizenplagen, maar ook met zwaarder werk zoals het vangen van dassen, vossen en zelfs dassen.
Ierse boeren stonden bekend om hun rauwe levensstijl en hun honden moesten hierop aansluiten: taai, zelfredzaam en krachtig, maar ook loyaal naar hun baas. De Glen is het resultaat van praktische selectie op werkcapaciteiten. Een opvallend aspect is dat er weinig sprake was van schriftelijke registratie – de honden werden vooral van generatie op generatie doorgegeven binnen families.
Een uniek kenmerk van de Glen is het feit dat ze ook gebruikt werden als zogenaamde „turnspit dogs”. Hiermee werden deze honden ingezet om aan een molen binnenin het huis te draaien (denk aan een soort tredmolen), waarmee het spit boven het vuur draaide voor het bereiden van vlees. Dit vereiste een compacte, stevige en vastberaden hond. Diezelfde eigenschappen zijn nog steeds zichtbaar.
Pas in de 20e eeuw begon de belangstelling voor het ras buiten de Imaal-vallei te groeien. In 1933 werd de Glen of Imaal Terrier officieel als ras erkend door de Irish Kennel Club. Buiten Ierland bleef het ras echter lange tijd zeldzaam. In Nederland en andere Europese landen vindt men pas sinds enkele decennia liefhebbers die zich serieus inzetten voor het behoud van het ras. De internationale erkenning kwam later van onder andere de FCI.
Vandaag de dag wordt de Glen vooral gewaardeerd als gezins- en gezelschapshond, maar zijn sterke jachtinstinct en oude werkkwaliteiten zijn behouden. Het ras staat bekend om zijn moed, relatieve rust in huis, trouw aan zijn gezin en bijzondere, makkelijk herkenbare uiterlijk. Als authentiek stukje Iers hondenverleden is de Glen of Imaal Terrier een bijzondere verschijning, met een boeiende geschiedenis die nauw verbonden blijft met het ruige landschap en het boerenbestaan van zijn geboortestreek.