Beschrijving: Ierse Setter
De Ierse Setter is een elegante en energieke hond afkomstig uit Ierland, bekend om zijn prachtige roodbruine vacht en zijn levendige persoonlijkheid. Dit ras werd oorspronkelijk gefokt als jachthond, voornamelijk voor het opsporen en aanwijzen van wild. Ierse Setters zijn intelligent, vriendelijk en bijzonder sociaal. Ze houden van gezelschap en kunnen goed opschieten met kinderen en andere huisdieren, mits ze goed gesocialiseerd zijn. Door hun grote bewegingsdrang hebben ze veel beweging en mentale stimulatie nodig om gelukkig te blijven. Hun lange, zijdeachtige vacht vereist regelmatige verzorging om klitten te voorkomen. De Ierse Setter staat bekend om zijn enthousiaste en soms eigenzinnige karakter, wat betekent dat geduldige en consequente training belangrijk is. De combinatie van hun schoonheid en vriendelijke aard maakt hen tot een gewaardeerd gezinslid, hoewel ze niet ideaal zijn voor mensen die weinig tijd hebben voor beweging.
Ierse Setter beoordelingen
Eigenschappen
De Ierse Setter is een middelgrote tot grote hond die vooral bekendstaat om zijn opvallende, glanzende roodbruine vacht. Deze honden zijn intelligent, energiek en staan bekend om hun vriendelijke aard. De oorsprong van de Ierse Setter ligt in Ierland, waar ze oorspronkelijk werden gefokt als jachthonden, met name voor het opsporen en aanwijzen van wild.
Het ras heeft een elegante bouw met een atletisch lichaam en lange, sierlijke benen. Hun lange oren en expressieve ogen dragen bij aan hun charmante uiterlijk. De Ierse Setter is een zeer sociale hond en meestal vriendelijk tegenover mensen, kinderen en andere huisdieren. Ze zijn niet geschikt als waakhond, omdat ze doorgaans vreemden enthousiast begroeten in plaats van ze af te schrikken.
Door hun energieke karakter heeft de Ierse Setter veel lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig. Dagelijkse lange wandelingen en genoeg speeltijd in een veilige omgeving zijn essentieel om verveling en ongewenst gedrag te voorkomen. Ze blinken uit in hondensporten zoals agility en obedience door hun intelligentie en trainbaarheid, maar consequent en geduldig trainen is belangrijk, want soms kunnen ze eigenwijs zijn.
De vacht van de Ierse Setter vraagt regelmatige verzorging. De lange haren kunnen klitten en moeten minimaal enkele keren per week geborsteld worden. Tijdens de rui kan vaker borstelen gewenst zijn. Ze verharen het hele jaar door, maar niet extreem veel.
Op het gebied van gezondheid is het belangrijk om te weten dat de Ierse Setter aanleg kan hebben voor enkele erfelijke aandoeningen, zoals heupdysplasie en bepaalde oogaandoeningen. Verantwoorde fokkers laten hun honden hierop testen. De gemiddelde levensduur van een Ierse Setter ligt tussen de 12 en 15 jaar.
Kortom, de Ierse Setter is een liefdevolle gezinshond die goed gedijt bij actieve eigenaren die tijd en aandacht kunnen besteden aan zijn behoefte aan beweging, verzorging en gezelschap. Hun enthousiasme en aanhankelijkheid maken hen tot een geliefde metgezel.
Uiterlijk
De Ierse Setter is een opvallend elegante en atletische verschijning onder de hondenrassen. Het meest kenmerkende aan het uiterlijk van deze hond is de glanzende, diep kastanjebruine tot mahonie rode vacht. De vacht is lang, zijdezacht en valt vloeiend langs het lichaam. Vooral op de oren, borst, benen en staart is de beharing langer en vormt het fraaie bevedering.
Het hoofd van de Ierse Setter is langwerpig en edel van vorm. De schedel is ovaal, zonder uitgesproken stop (de overgang van voorhoofd naar neus), en heeft een rechte snuit die naar het uiteinde toe iets taps toeloopt. De neus zelf is meestal donker mahonie tot zwart van kleur. De grote, amandelvormige ogen hebben een warme expressie en zijn meestal donkerbruin tot hazelnootkleurig. De oren zijn tamelijk laag aangezet, dun en fluweelachtig van structuur, en hangen dicht langs het hoofd.
Het lichaam van de Ierse Setter straalt kracht en souplesse uit, met een diep borstbeen en een licht opgetrokken buik. De rug is recht en gespierd, met een iets aflopende croupe richting de staart, die laag wordt gedragen en lang bevederd is. De benen zijn lang, recht en fijn gebouwd, maar met voldoende botsterkte, wat het ras een sierlijke, maar krachtige uitstraling geeft.
De typische vachtkleur is effen rood, soms met een kleine witte aftekening aan de borst, keel, tenen of op het hoofd, maar een egale rode kleur is het meest gewenst. De vacht vraagt om regelmatige verzorging om klitten en vervilting te voorkomen en om de natuurlijke glans te behouden.
De gemiddelde schofthoogte ligt bij reuen tussen de 58 en 67 cm, bij teven tussen 55 en 62 cm. Het gewicht varieert gewoonlijk tussen de 25 en 32 kilo, afhankelijk van geslacht en bouw. De algehele indruk van de Ierse Setter is dat van een harmonieuze, elegante, maar ook zeer energieke hond die uitblinkt door zijn adel, charisma en typerende kleur.
Geschiedenis
De oorsprong van de Ierse Setter, ofwel de 'Irish Setter', ligt in Ierland, waar deze prachtige rashond in de 18e eeuw werd ontwikkeld als een uitstekende jachthond. Het doel was om een hond te fokken die niet alleen over een uitzonderlijk reukvermogen beschikte, maar ook snel, behendig en betrouwbaar was tijdens de jacht op pluimwild in de uitgestrekte Ierse velden.
In de beginfase was het uiterlijk van de setter nog niet gestandaardiseerd. Veel van de eerste Ierse Setters hadden een rood-witte vacht, maar na verloop van tijd werd de effen, roodkleurige vacht populairder bij fokkers. Deze diepe kastanjebruine kleur werd uiteindelijk het kenmerk van het ras. Fokkers gaven de voorkeur aan deze kleur vanwege de opvallende verschijning in het landschap, waardoor jagers hun honden eenvoudig konden volgen tijdens de jacht.
De voorouders van de Ierse Setter bestonden uit een mix van verschillende soorten jachthonden, waaronder de Ierse Water Spaniël, Engelse Setter, Gordon Setter en de rood-witte spaniels die destijds in Ierland en het Verenigd Koninkrijk voorkwamen. Door selectief te fokken op snelheid, uithoudingsvermogen en alertheid, ontstond een hond die bekend zou staan om zijn enthousiasme en werklust.
Rond het midden van de 19e eeuw werd de Ierse Setter steeds populairder, niet alleen onder jagers, maar ook als showhond vanwege zijn elegante verschijning. In 1875 werd de eerste Ierse Setter Club opgericht in Dublin en enkele jaren later werd het officiële rasstandaard vastgelegd. Deze club speelde een grote rol in het promoten van het ras, zowel als werkhond als gezelschapshond.
Door de jaren heen heeft de Ierse Setter zich wereldwijd verspreid, mede door zijn aanhankelijke karakter en mooie uiterlijk. Hoewel hij oorspronkelijk gefokt werd als jachthond, zien we hem tegenwoordig vooral als energieke gezinshond die graag actief bezig is. Toch zijn er nog altijd fokkers die zich inzetten voor het behouden van de werkende eigenschappen van deze nobele hond.
De geschiedenis van de Ierse Setter is er één van voortdurende ontwikkeling, waarbij schoonheid en functionaliteit samenkwamen in één ras. Of het nu als trouwe familiespeelkameraad of als gepassioneerde jachthond is, de Ierse Setter blijft tot op de dag van vandaag geliefd om zijn intelligentie, charme en karakteristieke verschijning.