Beschrijving: Moscow Watchdog
De Moscow Watchdog, ofwel Moskovische Waakhond, is een imposant en krachtig hondenras afkomstig uit Rusland. Dit ras werd oorspronkelijk gefokt als waakhond voor boerderijen en fabrieken, en combineert de kracht van de Sint-Bernard met het waakinstinct van de Kaukasische Owcharka. De Moscow Watchdog is loyaal, moedig en intelligent. Ondanks zijn stoere uiterlijk staat hij bekend om zijn zachtaardigheid tegenover gezinsleden en kinderen. De vacht is dicht en vereist regelmatige verzorging. De Moscow Watchdog is aanhankelijk, maar heeft wel een baas nodig met stevige leiding, omdat hij onafhankelijk en alert is. Door zijn beschermend karakter is deze hond uitermate geschikt als waakhond. Hij heeft dagelijks beweging nodig en is het beste op zijn plek bij mensen met ervaring, liefst met veel ruimte om zich heen.
Moscow Watchdog beoordelingen
Eigenschappen
De Moskovische Waakhond, ook wel bekend als de 'Moskouse Waakhond' (Moskovskaja Storozjevaja), is een krachtig en indrukwekkend hondenras uit Rusland, ontwikkeld na de Tweede Wereldoorlog door het kruisen van de Kaukasische Ovcharka, de Sint-Bernard en de Russische Spaniël. Het ras werd gefokt om te dienen als waakhond bij militaire installaties en staatsboerderijen in het barre Russische klimaat. Hun imposante lichaamsbouw en natuurlijke beschermingsinstinct maken deze hond bijzonder geschikt als waak- en verdedigingshond.
De Moskovische Waakhond is een grote hond met een robuust en gespierd lichaam. Reuen bereiken vaak een schofthoogte van 68-78 cm en wegen gemiddeld tussen de 45 en 68 kg, terwijl teven iets kleiner zijn. Ze bezitten een dichte, dubbele vacht met een dikke ondervacht die hen beschermt tegen strenge kou. De kleur van de vacht is meestal wit met roodbruine of lichtbruine platen, vaak met een zwart masker op het gezicht. Het hoofd is breed en krachtig, met donkere, expressieve ogen en hangende oren.
Qua karakter is de Moskovische Waakhond moedig, loyaal en toegewijd aan zijn gezin. Hij is van nature wantrouwend tegenover vreemden, wat hem tot een uitstekende waakhond maakt. Tegenover gezinsleden, inclusief kinderen, is de hond doorgaans geduldig, beschermend en aanhankelijk, mits deze goed gesocialiseerd is vanaf jonge leeftijd. Omgang met andere huisdieren kan goed verlopen, mits de introductie zorgvuldig en geleidelijk gebeurt. Door hun onafhankelijke geest hebben ze een consequente, ervaren eigenaar nodig die leiding kan geven zonder hard te zijn. Vroege en voortdurende socialisatie en training zijn essentieel om dominantieproblemen te voorkomen.
De Moskovische Waakhond heeft veel beweging en mentale stimulatie nodig. Dagelijkse lange wandelingen, voldoende ruimte en een omheind terrein zijn onmisbaar. De vacht vraagt regelmatige verzorging, vooral tijdens de ruiperiodes. Op gezondheidsgebied zijn problemen met heup- en elleboogdysplasie bekend. Dit ras past het beste bij ervaren hondenbezitters met voldoende ruimte en tijd om aan zijn behoeften te voldoen. Dankzij zijn loyaliteit, kracht en waakzaamheid is de Moskovische Waakhond de ideale waakhond voor wie op zoek is naar een trouwe beschermer van gezin en erf.
Uiterlijk
De Moskouse Waakhond, ook wel bekend als Moskovskaja Storozhevaja Sobaka, is een indrukwekkende en robuuste hond met een krachtig en gespierd postuur. Dit ras is een kruising tussen de Sint-Bernard, de Kaukasische Owcharka en de Russische Herdershond. Het resultaat is een hond die niet alleen groot en imposant is, maar ook uiterst geschikt als waakhond en gezinshond.
Het lichaam van de Moskouse Waakhond is goed geproportioneerd, met een diepe borst en rechte rug. De schouders zijn breed en gespierd, hetgeen hem een krachtige uitstraling geeft. Zijn benen zijn stevig en recht, met grote, ronde poten voorzien van dikke kussentjes. De lichaamsbouw duidt op kracht, uithoudingsvermogen en fysieke weerbaarheid, eigenschappen die essentieel zijn voor zijn oorspronkelijke taak als waakhond van militaire installaties en grote landgoederen.
Wat betreft grootte, behoort dit ras tot de grotere honden. Reuen bereiken doorgaans een schouderhoogte van 66 tot 78 centimeter, terwijl teven iets kleiner zijn met een hoogte van 64 tot 74 centimeter. Het gewicht varieert meestal tussen de 45 en 68 kilogram, afhankelijk van geslacht, voeding en lichaamsbouw. Hierdoor straalt de Moskouse Waakhond een zekere autoriteit uit die potentiële indringers kan afschrikken.
Een van de meest opvallende kenmerken van dit ras is zijn dikke, dubbele vacht. De bovenvacht is recht en grof, terwijl de ondervacht dicht en wollig is. Deze vacht beschermt de hond tegen extreme kou – een noodzakelijke eigenschap gezien het Russische klimaat waar het ras uit voortkomt. De vachtkleur varieert, maar typerend zijn de combinaties van wit met roodbruine, zwartbruine of geelbruine vlekken. De kop draagt vaak een karakteristiek masker.
De kop van de Moskouse Waakhond is breed en krachtig met goed ontwikkelde jukbeenderen. De snuit is matig lang en grof, met een sterke, zwarte neus. De ogen zijn middelgroot, ovaal van vorm en donker van kleur, meestal met een zachte, oplettende uitdrukking. De oren zijn vrij groot, aan de bovenkant van het hoofd bevestigd en hangen langs het hoofd. De staart is laag aangezet, dik en behaard, gedragen in een lichte boog als de hond alert is.
Over het algemeen is de Moskouse Waakhond een majestueuze verschijning, die kracht, evenwicht en vastberadenheid uitstraalt. Zijn uiterlijk weerspiegelt perfect zijn karakter: waakzaam, loyaal en betrouwbaar.
Geschiedenis
De Moskouse Wachtelhond, of in het Russisch 'Moskovskaya Storozhevaya', is ontstaan in Rusland in de periode na de Tweede Wereldoorlog. De ontwikkeling van dit ras werd geïnitieerd door de Sovjet-Unie, met als doel het creëren van een loyale, sterke en waakzame hond die uitstekende bescherming kon bieden voor zowel militaire terreinen als huishoudens en landbouwbedrijven.
Het idee voor dit ras ontstond uit de behoefte aan een grote, robuuste en gemakkelijk te trainen hond die bestand was tegen de barre Russische winters en tegelijkertijd vriendelijk en betrouwbaar met mensen om kon gaan. Daarvoor werden verschillende rassen gekruist, waaronder de Kaukasische Herdershond, de Sint-Bernard en de Russische Spaniël. De Kaukasische Herdershond bracht kracht, moed en weerstandsvermogen in, terwijl de Sint-Bernard werd gekozen vanwege zijn vriendelijke karakter, slimme aard en grote formaat.
In de jaren 1950 werd er intensief gefokt met als doel het combineren van de beste eigenschappen van deze rassen. Selectief fokken zorgde ervoor dat de Moskouse Wachtelhond niet alleen een uitstekende waakhond werd, maar ook als gezinshond te vertrouwen was. Door zijn indrukwekkende verschijning en toegewijde aard werd hij in korte tijd populair bij de Russische politie en het leger, maar ook bij burgers die behoefte hadden aan een beschermende gezelschapshond.
De Moskouse Wachtelhond kreeg in de Sovjet-Unie al snel officiële erkenning en werd vooral ingezet als werkhond. Pas veel later, na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, is het ras buiten Rusland bekender geworden. Vooral in Oost-Europa wordt deze hond tegenwoordig gewaardeerd om zijn veelzijdigheid. In West-Europa blijft het ras relatief zeldzaam, maar zijn reputatie als betrouwbare en evenwichtige waakhond groeit gestaag.
Door zijn bijzondere achtergrond is de Moskouse Wachtelhond een fascinerende vertegenwoordiger van de hondenrassen die in de 20e eeuw zijn ontwikkeld, met een duidelijk doel en karakteristieke eigenschappen die hem onderscheiden van oudere, traditionele rassen.