Beschrijving: Sussex Spaniel
De Sussex Spaniel is een middelgrote hond afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. Dit ras werd oorspronkelijk gefokt als jachthond, vooral voor het jagen op vogels door dicht struikgewas en ruig terrein. De Sussex Spaniel is goed te herkennen aan zijn lange, dichte, golvende vacht en karakteristieke, vaak wat droevig aandoende uitdrukking. Het ras staat bekend om zijn vriendelijke, zachtaardige en aanhankelijke karakter, wat hem tot een fijne gezinshond maakt. Sussex Spaniels zijn loyaal en houden van gezelschap, waardoor ze het meest gelukkig zijn wanneer ze samen zijn met hun eigenaar en familie. Ze hebben een matige energie en genieten van dagelijkse wandelingen. Ondanks hun rustige aard kunnen ze soms eigenwijs zijn, waardoor consequente, liefdevolle training belangrijk is. Door hun aanhankelijkheid en rustige gedrag passen ze ook goed bij gezinnen met kinderen.
Sussex Spaniel beoordelingen
Eigenschappen
De Sussex Spaniel is een hondenras dat oorspronkelijk afkomstig is uit het zuiden van Engeland, met name de regio Sussex, waaraan het ras zijn naam ontleent. Dit ras behoort tot de groep van staande en opjagende honden, en werd oorspronkelijk gefokt voor de jacht op klein wild, zoals fazanten en konijnen, in dichtbegroeide en ruige gebieden.
Het meest opvallende kenmerk van de Sussex Spaniel is zijn compacte, gespierde en vrij lage lichaam, met korte, stevige poten. De vacht is middellang, golvend en bijzonder dicht, en biedt goede bescherming tijdens wandelingen door ruig terrein of dichte begroeiing. De kleur van de vacht is altijd een rijke, goudleverkleur – uniek voor het ras – en de haren zijn meestal voorzien van een lichte glans.
Voor wat betreft het karakter staat de Sussex Spaniel bekend als vriendelijk, aanhankelijk en heel evenwichtig. Deze honden zijn loyaal en raken sterk gehecht aan hun gezin. Hoewel ze over een rustige aard beschikken, zijn het actieve honden die veel beweging en mentale uitdaging nodig hebben – vooral als ze hun energie niet kwijt kunnen, kunnen ze zich gaan vervelen. Sussex Spaniels zijn relatief gehoorzaam en leergierig, maar ook enigszins eigenwijs, wat betekent dat een consequente, geduldige opvoeding van groot belang is.
In gezinsverband doet de Sussex Spaniel het uitstekend; ze zijn goed met kinderen en meestal tolerant tegenover andere huisdieren. Als gezelschapshond stellen ze het op prijs om deel uit te maken van dagelijkse activiteiten en ze zijn niet graag langdurig alleen. Door hun natuurlijke waakzaamheid kunnen ze blaffen als er bezoek komt, maar van nature zijn ze niet agressief.
Het onderhoud van de vacht is redelijk intensief: regelmatige borstelbeurten zijn noodzakelijk om klitten en vuil te voorkomen. Daarnaast zijn de lange, hangende oren gevoelig voor oorontstekingen, waardoor regelmatige controle noodzakelijk is. Over het algemeen is de Sussex Spaniel een vrij gezond ras, hoewel ze kunnen lijden aan bepaalde erfelijke aandoeningen, zoals heupdysplasie.
Kortom, de Sussex Spaniel is een innemende familiehond met een zachtaardig karakter, die het beste tot zijn recht komt in een actief gezin dat tijd en aandacht aan hem kan besteden.
Uiterlijk
De Sussex Spaniel is een middelgrote jachthond die direct herkenbaar is aan zijn unieke, compacte bouw en kenmerkende vachtkleur. Dit ras is laag bij de grond, heeft een stevig en robuust lichaam, en is wat langer dan hij hoog is. De schouderhoogte van de Sussex Spaniel ligt meestal tussen de 33 en 41 centimeter, met een gemiddeld gewicht van ongeveer 18 tot 23 kilogram. Het hoofd is relatief breed, met een goed gedefinieerde stop, vrij grote, bruine ogen en lange, laag aangezette, hangende oren die dicht tegen het hoofd liggen en bedekt zijn met golvend haar.
Het uiterlijk van de Sussex Spaniel wordt vooral bepaald door de rijke goud-leverkleurige vacht. Deze kleur is exclusief voor het ras en hoort diep en warm te zijn, zonder lichtere vlekken. De vacht is vrij lang, bijzonder zijdeachtig, en heeft lichte golven, maar mag niet krullen. Op de borst, buik, benen en oren zijn de haren vaak wat langer en vormen lichte bevedering. Ondanks de lengte van de vacht is het ras niet overdreven behaard; de bevedering is in balans en geeft de hond zijn karakteristieke vriendelijke en zachte uitstraling.
Het lichaam van de Sussex Spaniel is rechthoekig van formaat, waarbij de rug sterk en vlak is. De ribben zijn mooi gewelfd, en de borst is diep en breed, wat bijdraagt aan zijn krachtige bouw. De nek is redelijk kort maar zeer gespierd, hetgeen de indruk van kracht benadrukt. De staart is matig lang, wordt laag gedragen en is rijkelijk bevederd. In vroeger tijden werd de staart vaak gecoupeerd, maar dit is vandaag de dag steeds minder gebruikelijk.
Een Sussex Spaniel beweegt zich met een karakteristieke, rollende gang, wat te danken is aan de korte benen in verhouding tot het lange lichaam. Zijn expressie is zacht, soms zelfs melancholiek, maar altijd vriendelijk en alert. Alles bij elkaar is de Sussex Spaniel een bijzonder aantrekkelijke hond met een unieke uitstraling, die zijn oorsprong als jachthond in het Engelse Sussex nooit verloochent.
Geschiedenis
De Sussex Spaniel is een van de oudste Britse spaniëls en heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot het eind van de 18e eeuw. De oorsprong van het ras ligt in het graafschap Sussex in Zuid-Engeland, waar hij speciaal werd gefokt voor de jacht op wild, met name fazanten en konijnen, in dichte begroeiing en ruige terreinen.
De ontwikkeling van de Sussex Spaniel is nauw verbonden met de familie Fuller van Rosehill Park bij Hastings. Augustus Elliott Fuller begon in 1795 met het selecteren van honden die voldeden aan bepaalde kenmerken: een lage bouw, een rechthoekig lichaam, een expressieve kop en een golvende, leverkleurige vacht. Het doel was om een spaniel te fokken die langzaam, maar uiterst taai was, met een uitstekend reukvermogen en een groot uithoudingsvermogen, zodat hij goed kon werken op zwaar begaanbaar land waar snelheid minder belangrijk was.
Door de beperkte verspreiding en het specifieke doel bleef de Sussex Spaniel lange tijd een zeldzaam ras. Aan het einde van de 19e eeuw nam de populariteit van jachthonden toe, en daarmee groeide ook de interesse in het ras. Toch werd hij nooit zo wijdverspreid als andere spaniëlrassen zoals de Cocker Spaniel of de Engelse Springer Spaniël. Zeer zorgelijke tijden volgden tijdens de beide Wereldoorlogen, toen slechts een handvol exemplaren de raslijn in stand hielden. Dhr. Moses Woolland, een bekende fokker in de vroege 20e eeuw, heeft met zijn inspanningen het ras voor uitsterving behoed.
In 1885 werd de Sussex Spaniel officieel erkend door de Engelse Kennel Club, wat zorgde voor een toename in het fokken en registreren van de honden. Vandaag de dag is de Sussex Spaniel nog steeds een relatief zeldzaam ras, dat door liefhebbers wordt gewaardeerd om zijn zachte karakter, trouwe aard en bijzonder leuke uiterlijk. Ondanks zijn zeldzaamheid blijft het een integraal onderdeel van het Britse kynologisch erfgoed, met een kleine, toegewijde groep fokkers en eigenaren die zich inzetten voor het behoud en het welzijn van deze unieke en historische spaniël.