Beschrijving: Tiroler Bracke
De Tiroler Bracke, ook wel Tiroler Laufhund genoemd, is een middelgrote jachthond afkomstig uit de Oostenrijkse Alpenregio Tirol. Deze hond werd gefokt voor het opsporen en volgen van wild in bergachtig terrein en staat bekend om zijn uithoudingsvermogen, intelligentie en goede neus. De vacht van de Tiroler Bracke is dicht en kort, waardoor hij goed bestand is tegen verschillende weersomstandigheden. Met zijn vriendelijke en aanhankelijke karakter is hij niet alleen een betrouwbare werkhond, maar ook een aangename gezinshond. De Tiroler Bracke heeft voldoende beweging nodig en is het meest geschikt voor actieve baasjes die veel buiten zijn. Door zijn achtergrond als jachthond vereist hij zowel lichamelijke als geestelijke uitdaging. Hij is doorgaans vriendelijk tegenover kinderen en andere honden, mits goed gesocialiseerd. Deze loyale hond is waakzaam, maar niet overdreven blafferig.
Tiroler Bracke beoordelingen
Eigenschappen
De Tiroler Bracke is een veelzijdig en robuust hondenras dat zijn oorsprong vindt in de bergachtige regio’s van Tirol, Oostenrijk. Dit ras behoort tot de groep van lopende honden en is speciaal gefokt voor de jacht in moeilijk begaanbare gebieden. De Tiroler Bracke is vooral beroemd om zijn uitstekende neus en het vermogen om wildsporen zowel in vlak als bergachtig terrein feilloos te volgen. Zelfs onder slechte weersomstandigheden weten deze honden wild als hazen, vossen en zelfs herten op te sporen en hun jager te leiden naar het dier.
Het karakter van de Tiroler Bracke kenmerkt zich door intelligentie, zelfverzekerdheid en een zekere zelfstandigheid. Dit ras is zeer trouw aan zijn gezin en vertoont doorgaans een vriendelijke houding jegens kinderen en bekende personen. Toch kan de Tiroler Bracke wat terughoudend zijn tegenover vreemden, zonder echter agressief te reageren. Door hun zelfstandige aard kunnen ze soms eigenwijs zijn, wat bij de opvoeding vraagt om geduld en consequent leiderschap. Positieve, rustige trainingsmethoden werken het beste bij het aanleren van gehoorzaamheid en beperkingen.
Het uiterlijk van de Tiroler Bracke valt op door de atletische bouw, de iets langgerekte maar harmonieuze lichaamsvormen en de goed ontwikkelde spieren. Schofthoogte varieert tussen de 42 en 50 centimeter, afhankelijk van geslacht en type. De vacht is doorgaans dubbel, met een dichte ondervacht en een rechte, enigszins ruwe bovenvacht die bestand is tegen de koude en natte omstandigheden in het Alpengebied. Kleuren komen meestal voor in zwart-rood of rood, soms met kleine witte aftekeningen aan de borst en tenen.
Dit ras heeft een flinke mate van dagelijkse lichamelijke en mentale uitdaging nodig. Een Tiroler Bracke is geen hond voor een stadsappartement en zal zich het beste voelen bij een actief gezin of een eigenaar die veel tijd buiten doorbrengt. Lange wandelingen, speur- en neuswerk of actieve jacht zijn activiteiten waarin de Bracke volledig tot zijn recht komt. Zonder voldoende activiteit kunnen deze honden ongewenst gedrag ontwikkelen, zoals blaffen of graven, voortkomend uit verveling.
De gezondheid van de Tiroler Bracke is over het algemeen goed, dankzij de natuurlijke selectie in het oorspronkelijke berggebied. De gemiddelde levensverwachting ligt rond de 12 tot 14 jaar. Regelmatige controle van oren, tanden en vacht is belangrijk vanwege de vachtstructuur en de gevoeligheid voor teken en andere parasieten na het buiten zijn. Al met al is de Tiroler Bracke een loyale, bekwame en gezonde werkhond voor liefhebbers van actieve levensstijlen en buitenactiviteiten.
Uiterlijk
De Tiroler Bracke is een middelgrote jachthond die uit de Tiroolse Alpen in Oostenrijk afkomstig is. Het ras kenmerkt zich door een krachtige en harmonieuze bouw, waardoor hij uitermate geschikt is voor de ruige bergachtige regio waar hij oorspronkelijk werd ingezet voor de jacht op wild, zoals haas en vos.
Het algemene silhouet van de Tiroler Bracke is atletisch en goed geproportioneerd. De rug is recht en stevig, met een licht aflopende croupe. De borst is ruim en diep, wat zorgt voor een goede longinhoud – belangrijk voor inspannende jachtactiviteiten. De benen zijn gespierd en recht, wat bijdraagt aan het uithoudingsvermogen en de behendigheid van het ras.
De kop van de Tiroler Bracke is droog en relatief breed, met een licht gewelfd schedeldak. De stop is duidelijk maar niet scherp. De neus is zwart en goed ontwikkeld, vaak geprezen om zijn uitmuntende reukvermogen. De ogen zijn middelgroot, ovaal van vorm en donkerbruin van kleur, met een intelligente en vriendelijke uitdrukking. De oren zijn relatief lang, breed aan de basis en afgerond aan de punten. Ze zijn hoog aangezet en hangen dicht langs de wangen van de hond.
Wat betreft de vacht, heeft de Tiroler Bracke een dubbele vacht met een dichte, middellange bovenvacht en een zachte, dichte ondervacht die bescherming biedt tegen de lage temperaturen in de bergen. De vacht voelt stevig aan en is droog. De meest voorkomende kleuren zijn rood (in variaties van licht tot donkerrood) of zwart met rode aftekeningen. Sneeuwwitte aftekeningen op borst, poten en soms op de snuit zijn toegestaan.
De staart is lang en rijkelijk behaard, vaak sabelvormig gedragen. Dit geeft niet alleen een fraai uiterlijk maar draagt ook bij aan het evenwicht tijdens bewegen op oneffen terrein. Het algemene voorkomen van de Tiroler Bracke is dat van een robuuste, functionele hond, die elegantie combineert met kracht en uithoudingsvermogen. Het ras straalt een natuurlijke alertheid en vitaliteit uit, wat duidelijk zichtbaar is in zijn houding en bewegingen.
Kortom, de Tiroler Bracke is een attractieve, atletische jachthond met een stevig maar harmonieus uiterlijk, aangepast aan het leven en werken in veeleisend terrein.
Geschiedenis
De Tiroler Bracke, ook bekend als de Tiroler Hound, is een oud hondenras dat zijn oorsprong vindt in de Alpenregio van Tirol, een gebied dat zich uitstrekt over Oostenrijk en delen van Italië. De geschiedenis van de Tiroler Bracke gaat terug tot in de middeleeuwen. Dit ras werd oorspronkelijk gefokt voor de jacht, met name voor het volgen van geursporen van wild zoals hazen, vossen en herten in de beboste en bergachtige gebieden.
De Tiroler Bracke ontstond waarschijnlijk uit de kruising van keltische brakken en lokale bergjachthonden. In de loop van de tijd hebben jagers selectief gefokt op honden die een scherp reukvermogen, een groot uithoudingsvermogen en een sterk aanpassingsvermogen aan het ruige bergachtige terrein toonden. Hierdoor ontstond een robuuste en veelzijdige jachthond.
In de 19e eeuw werd het ras verder geperfectioneerd en kreeg het meer bekendheid buiten Tirol. Keizer Franz Joseph I van Oostenrijk was een bekende liefhebber van het ras, en gebruikte de Tiroler Bracke vaak voor de keizerlijke jachtpartijen. Dit droeg bij aan de populariteit en het prestige van de hond in Oostenrijk.
In 1908 werd het ras officieel erkend door de Oostenrijkse kennelclub en niet veel later volgde de erkenning door internationale organisaties zoals de FCI (Fédération Cynologique Internationale). De standaard van het ras werd vastgelegd om de typische kenmerken van de Tiroler Bracke te waarborgen. Sindsdien zijn er inspanningen geleverd om het ras te behouden als werkhond, en niet louter als gezelschapshond. Ondanks zijn vaardigheden als jachthond is de Tiroler Bracke relatief zeldzaam buiten zijn oorspronkelijke regio.
Tegenwoordig wordt het ras nog steeds ingezet voor het spoorzoeken en verwonden tracking (zogenaamde 'Schweißhund'-werkzaamheden). De combinatie van intelligentie, doorzettingsvermogen en vriendelijk karakter maken de Tiroler Bracke geliefd bij jagers en natuurliefhebbers. De band met de regionale cultuur en het landschap van Tirol blijft essentieel voor het behoud en de achtergrond van de Tiroler Bracke.