Beschrijving: Veldspaniel
De Veldspaniel is een zeldzaam en elegant hondenras, afkomstig uit Groot-Brittannië. Deze middelgrote spaniël werd oorspronkelijk gefokt voor de jacht op wild in het veld, dankzij zijn uitstekende reukvermogen en doorzettingsvermogen. Veldspaniels staan bekend om hun lange, golvende vacht en hun vriendelijke, rustige aard. Ze zijn loyaal aan hun gezin en vormen uitstekende gezelschapsdieren die goed kunnen omgaan met kinderen en andere huisdieren. Door hun intelligentie en hun wens om te behagen, zijn ze doorgaans gemakkelijk te trainen. Ze hebben wel voldoende beweging nodig om gelukkig te blijven. Ondanks hun jachtverleden zijn Veldspaniels doorgaans rustig in huis en blaffen ze weinig. Hun vacht vraagt matige verzorging vanwege de neiging tot klitten. Door hun zachtaardige karakter zijn ze geschikt voor beginnende hondeneigenaren.
Veldspaniel beoordelingen
Eigenschappen
De Veldspaniel, ook bekend als Field Spaniel, is een middelgrote jachthond die oorspronkelijk uit Engeland komt. Dit ras werd in de 19e eeuw ontwikkeld uit de Engelse Cocker Spaniel en Sussex Spaniel, met als doel een veelzijdige jachthond voor het werk op het veld. De Veldspaniel is sterk gebouwd, maar niet grof, en straalt elegantie uit. Met een schouderhoogte van ongeveer 45 centimeter en een gewicht tussen de 18 en 25 kilogram, is de hond compact maar krachtig.
Het meest opvallende kenmerk van de Veldspaniel is zijn zijdeachtige, glanzende vacht die meestal leverkleurig, zwart of soms met tan-aftekeningen is. De vacht is recht of licht golvend, nooit krullend, en vraagt regelmatige verzorging om klitten en vuil te voorkomen. De lang gevormde oren hangen langs het hoofd en zijn dicht behaard.
Qua karakter staat de Veldspaniel bekend om zijn zachtaardigheid en intelligentie. Het zijn loyale, aanhankelijke familiehonden die goed overweg kunnen met kinderen en andere huisdieren. Ze zijn levendig en hebben een speelse en vriendelijke aard. Echter, door hun intelligente en gevoelige karakter kunnen ze soms wat eigenzinnig zijn. Ze reageren goed op positieve, consequente training en houden ervan om samen met hun eigenaar te werken, vooral als het om apporteerspellen en speurwerk gaat.
De Veldspaniel is van oorsprong een werkhond en heeft dagelijks behoorlijk wat beweging nodig. Lange wandelingen, spelletjes en eventueel hondensport zijn aan te bevelen om de hond fysiek en mentaal fit te houden. Zonder voldoende uitdaging kunnen ze zich vervelen, wat kan resulteren in ongewenst gedrag.
Gezondheidsproblemen bij de Veldspaniel zijn onder andere heupdysplasie, oorinfecties (door de lange oren) en soms auto-immuunziekten. Een verantwoorde fokker screent op deze aandoeningen. De gemiddelde levensverwachting ligt tussen de 10 en 12 jaar.
De Veldspaniel is een relatief zeldzaam ras in Nederland en België, maar wordt gewaardeerd door liefhebbers vanwege zijn veelzijdigheid, loyaliteit en vriendelijke uitstraling. Ze zijn geschikt voor actieve gezinnen of personen die tijd en aandacht hebben voor hun viervoeter.
Uiterlijk
De Veldspaniel is een middelgrote, elegante en evenwichtige hond die bekendstaat om zijn expressieve uiterlijk en sierlijke verschijning. Het totaalbeeld van de Veldspaniel is dat van een langgerekte, laagbenige hond met een harmonieuze bouw, waardoor hij zich soepel en sierlijk voortbeweegt. Het hoofd van de Veldspaniel is verfijnd en langwerpig, met een zachte, milde uitdrukking in de donkere, amandelvormige ogen. De oren zijn laag aangezet, lang en dichtbehaard met fijne, golvende haren, wat bijdraagt aan het elegante voorkomen van deze spaniel.
De vacht van de Veldspaniel is halflang, dicht en glanzend, met een duidelijke neiging tot golving maar nooit overdadig krullend. Op het lichaam en de poten is de beharing overvloedig, met franje aan de achterkant van de benen, de borst en onder de buik. De vacht biedt goede bescherming tegen weersinvloeden, wat belangrijk is voor zijn oorsprong als werkhond in veld en bos. De kleuren van de Veldspaniel variëren, maar de meest voorkomende zijn effen zwart, leverkleurig of mahoniekleurig, soms met subtiele aftekeningen als tan of kleine witte markeringen op borst of keel.
De lichaamsbouw is stevig, zonder zwaar te ogen, met een rechte ruglijn, een diepe borst en goed gewelfde ribben. De benen zijn recht, stevig en gespierd, wat de buurthond een solide en evenwichtige verschijning geeft. De voeten zijn compact en goed behaard, ideaal voor ruw terrein. De staart is laag aangezet en wordt in beweging vrolijk gedragen, vaak met een lichte boog, en is rijkelijk bevederd.
In het algemeen straalt de Veldspaniel een zekere waardigheid en souplesse uit. Zijn verschijning getuigt van kracht zonder grofheid, gecombineerd met een natuurlijke elegantie. Kenmerkend is de gelijkmatige verdeling van het haar, de goed geproportioneerde bouw en de vriendelijke, attente gezichtsuitdrukking. Door zijn functionele elegantie is de Veldspaniel een opvallende verschijning binnen de spanielgroep.
Geschiedenis
De Veldspaniel is een hondenras dat zijn oorsprong vindt in het Verenigd Koninkrijk, waarbij de focus ligt op het jachtgebruik en de multifunctionaliteit van het dier op het veld. Het ras ontstond aan het einde van de 19e eeuw, in een periode waarin fokkers actief op zoek waren naar de ideale gezelschapshond die tevens als jachtkameraad kon fungeren. De naam 'Veldspaniel' verwijst naar zijn oorspronkelijke taak: het opsporen, opstoten en apporteren van wild, met name op het open veld en in moerasachtige gebieden.
De ontwikkeling van de Veldspaniel kwam voort uit selectieve kruisingen van oudere Spaanse spaniëltypen, Engelse Cocker Spaniels en wellicht de Sussex Spaniel, met als doel een hond te creëren die groter, robuuster en beter geschikt was voor het ruige terrein van het Britse landschap. Al snel werd het ras populair in de aristocratische jachtkringen. De Veldspaniel onderscheidde zich door zijn lange lichaamsbouw, zijdeachtige vacht en zijn vermogen om lange tijd onafgebroken te werken, terwijl hij tevens een aanhankelijk karakter behield.
In tegenstelling tot sommige andere spanielrassen raakte de Veldspaniel in de vroege 20e eeuw echter uit de gratie als gevolg van fokpraktijken gericht op uiterlijke kenmerken, zoals een te lang gestrekt lichaam, wat ten koste ging van de gezondheid en het werkvermogen. Daardoor daalde het aantal rasdieren drastisch en stond het ras zelfs op het punt van uitsterven. Na de Tweede Wereldoorlog begonnen een aantal toegewijde fokkers echter met herstelwerk door gezonde lijnen te selecteren en het oorspronkelijke functionele type te herstellen. Dit bracht de Veldspaniel weer terug, zij het op beperkte schaal.
Vandaag de dag wordt de Veldspaniel nog steeds erkend als een zeldzaam ras, dat wereldwijd slechts in kleine aantallen aanwezig is. In Nederland en België is het ras altijd zeldzaam gebleven, met slechts enkele fokkers. De Veldspaniel staat bekend om zijn loyaliteit, intelligentie en vriendelijke aard ten opzichte van mensen en dieren, zoals oorspronkelijk bedoeld.
Samenvattend kan worden gesteld dat de Veldspaniel een rijke, doch turbulente geschiedenis heeft doorgemaakt: van geliefde jachthond tot bijna verdwijnen, en uiteindelijk tot een zeldzame, maar gewaardeerde gezelschaps- en werkhond.