Beschrijving: Victorian Bulldog
De Victorian Bulldog is een relatief zeldzaam hondenras dat is ontwikkeld in het Verenigd Koninkrijk om het oude type buldog uit de Victoriaanse tijd te herstellen. Dit ras is ontstaan door verschillende buldoglijnen te combineren, waaronder de Engelse Bulldog, Staffordshire Bull Terrier, Bullmastiff en andere verwante rassen. Victorian Bulldogs zijn gespierd, krachtig gebouwd en onderscheiden zich door hun robuuste maar vriendelijke uitstraling. Ze staan bekend als loyale gezinsleden, zeer gehecht aan hun baasjes en uiterst zachtaardig met kinderen. Ondanks hun stoere uiterlijk zijn ze meestal ontspannen, evenwichtig en gemakkelijk in de omgang. Het ras is bovendien minder vatbaar voor ademhalingsproblemen dan sommige andere buldogvarianten. Victorian Bulldogs hebben een korte vacht die weinig verzorging nodig heeft en zijn slechts matig actief, waardoor ze ook goed passen bij een minder sportieve levensstijl.
Victorian Bulldog beoordelingen
Eigenschappen
De Victorian Bulldog is een hondenras dat speciaal is gefokt om veel van de eigenschappen van de originele Engelse buldog terug te brengen, zoals die in het Victoriaanse tijdperk voorkwamen. Dit ras kenmerkt zich door zijn gespierde, robuuste bouw en zijn vriendelijke, loyale karakter. Victorian Bulldogs zijn middelgroot en hebben een compact lichaam, met brede schouders en een diepe borstkas. Hun kop is kenmerkend breed, met een korte snuit, maar minder uitgesproken plat dan bij de moderne Engelse bulldog. Hierdoor hebben ze vaak minder last van ademhalingsproblemen, wat bijdraagt aan hun welzijn.
De vacht van de Victorian Bulldog is kort, glad en glanzend. Kleurvariaties zijn onder andere wit, gestroomd, fawn, bruin en combinaties hiervan. Omdat het ras bewust is gefokt met aandacht voor gezondheid, hebben Victorian Bulldogs over het algemeen een steviger gestel en minder erfelijke aandoeningen dan hun Engelse tegenhangers.
Wat betreft het karakter zijn Victorian Bulldogs echte gezelschapshonden. Ze staan bekend om hun zachtaardige, vriendelijke en rustige aard. Ze zijn bijzonder loyaal aan hun gezin en gaan goed om met kinderen, mits ze goed gesocialiseerd zijn. Ondanks hun stoere uiterlijk zijn ze vrij gevoelig en vragen ze om een liefdevolle en consequente opvoeding. Victorian Bulldogs zijn waakzaam, maar meestal niet overdreven blafferig of agressief. Hun sociale karakter maakt ze ook geschikt voor huishoudens met andere huisdieren, zolang ze op jonge leeftijd kennismaken met andere dieren.
De Victorian Bulldog vraagt om regelmatige beweging, bijvoorbeeld wandelingen en speelsessies, maar heeft geen extreem hoge energiebehoefte. Overgewicht dient te worden voorkomen door hun dieet en beweging goed af te stemmen. Door hun bouw kunnen ze gevoelig zijn voor hitte en dienen ze bij warm weer niet te veel te worden belast. De verzorging is eenvoudig, met regelmatig borstelen en het schoonhouden van de huidplooien.
Kortom, de Victorian Bulldog is een vriendelijke, gezonde en stabiele gezinshond, die met het juiste baasje een loyale en gelukkige huisgenoot vormt.
Uiterlijk
De Victorian Bulldog is een ras dat werd ontwikkeld om het uiterlijk en karakter van de oorspronkelijke Engelse Bulldog uit de Victoriaanse tijd te benaderen, maar dan met een verbeterde gezondheid en lichaamsbouw. Dit ras onderscheidt zich duidelijk van de moderne Engelse Bulldog door zijn iets grotere gestalte, gespierdere bouw en meer atletische voorkomen.
De Victorian Bulldog is een middelgrote hond met een krachtige, gespierde en goed geproportioneerde lichaamsbouw. Een volwassen reu kan tussen de 25 en 40 kilogram wegen, terwijl teven meestal iets lichter zijn. Hun schofthoogte varieert doorgaans tussen de 41 en 48 centimeter. Het lichaam is compact maar niet overdreven gedrongen, waardoor de hond een vitale en actieve indruk maakt. De borstkas is breed en diep, wat bijdraagt aan hun robuuste uitstraling, en de rug is kort, recht en krachtig.
Het hoofd van de Victorian Bulldog is relatief groot en breed, met een korte maar niet overdreven platte snuit. Ze hebben een duidelijke stop (de overgang van schedel naar snuit), maar minder extreem dan bij de Engelse Bulldog, wat ademhalingsproblemen helpt verminderen. De typische vouwen in de huid rond de snuit en het voorhoofd zijn aanwezig, maar minder uitgesproken, wat het risico op huidproblemen verlaagt.
De ogen zijn rond tot ovaal, van middelmatige grootte en staan vrij breed uit elkaar. Deze uitdrukking geeft de Victorian Bulldog een vriendelijke en alerte uitstraling. De oren zijn "rosenoren" of halflang, naar voren gevouwen en zijn hoog op het hoofd aangezet. De kaak is krachtig, licht ondervoorbijtend (onderbeet), maar niet zodanig dat het functionele problemen oplevert.
De ledematen zijn gespierd, recht en krachtig met stevige botten. De voeten zijn compact en licht naar buiten gedraaid (‘eendepoten’ kunnen voorkomen maar worden niet als gewenst gezien). De staart is dik bij de aanzet, versmalt naar het einde en is van nature gekruld of recht, maar nooit over de rug gedragen.
De vacht van de Victorian Bulldog is kort, glad, dicht en ligt dicht tegen het lichaam aan. De vacht voelt stevig aan en biedt bescherming tegen verschillende weersomstandigheden. Kleuren kunnen variëren; veelvoorkomende kleuren zijn wit, getijgerd, gestroomd, fawn (lichtbruin), of combinaties hiervan. Er is altijd een voorkeur voor symmetrisch verdeelde aftekeningen.
Samenvattend getuigt de Victorian Bulldog van kracht en vitaliteit, zonder de extreme kenmerken die de moderne Engelse Bulldog soms teisteren. Zijn uiterlijk is harmonieus, aantrekkelijk voor liefhebbers van een gespierde, goed gebouwde, maar vriendelijke gezelschapshond.
Geschiedenis
De Victorian Bulldog is een hondenras dat relatief recentelijk is ontwikkeld, maar zijn wortels diep in de Engelse geschiedenis heeft. Het ras is in de jaren 1980 gecreëerd door de Britse fokker Ken Mollett, die als doel had om een gezondere en traditioneler ogende Engelse Bulldog te fokken, zoals deze eruitzag in het Victoriaanse tijdperk van Groot-Brittannië. Dit betekent dat de Victorian Bulldog bedoeld is om te lijken op de originele Bulldogs van de 19e eeuw, voordat selectief fokken leidde tot de kortsnuitige, breedgebouwde Engelse Bulldogs die we tegenwoordig kennen.
Mollett gebruikte voor de ontwikkeling van het ras diverse oude bulldog-types, waaronder de Engelse Bulldog, Bullmastiff, Staffordshire Bull Terrier en bij uitzondering de Bull Terrier. Door deze honden te selectief te fokken, slaagde hij erin een hond te ontwikkelen met de typische bulldoguitstraling, maar met een iets langere snuit, minder uitgesproken rimpels en een atletischer, gezonder lichaam. Dit maakte de Victorian Bulldog beter bestand tegen ademhalingsproblemen, gewrichtsproblemen en andere gezondheidskwalen die helaas vaak voorkomen bij de moderne Engelse Bulldog.
Tijdens het Victoriaanse tijdperk werden Bulldogs gebruikt voor bloed- en vechtsporten zoals bullbaiting. Toen deze praktijken werden verboden, steeg de populariteit van de bulldog als gezelschapsdier. Doch, door jarenlange selectieve fokkerij veranderde het uiterlijk van de bulldog drastisch. Wat Ken Mollett wilde, was terugkeren naar het originele, robuuste en vriendelijke uiterlijk van de oudere bulldog, zonder de negatieve gezondheidseffecten van overfokking.
Vandaag de dag wordt de Victorian Bulldog erkend als één van de pogingen om de oorspronkelijke hond te herstellen. Hoewel het ras niet officieel erkend is door grote kennelclubs zoals de FCI of AKC, wordt het wel erkend in verschillende bulldog-kringen en door enkele kleinere organisaties. De Victorian Bulldog wordt steeds populairder bij mensen die houden van de klassieke bulldoguitstraling, maar die veel waarde hechten aan een gezondere en energieke hond.
Kortom, de geschiedenis van de Victorian Bulldog is nauw verbonden met de wens om traditie te respecteren en tegelijk de gezondheid en het welzijn van het ras te waarborgen.