Beschrijving: Villano De Las Encartaciones
De Villano De Las Encartaciones is een zeldzaam en robuust hondenras afkomstig uit het Baskenland in het noorden van Spanje. Dit ras werd traditioneel gefokt voor het hoeden en drijven van vee, vooral runderen, en wordt gewaardeerd om zijn moed, uithoudingsvermogen en intelligentie. De Villano staat bekend om zijn kracht, waakzaamheid en beschermende instincten, waardoor hij uitstekend geschikt is als werkhond op het platteland. Ondanks zijn alerte aard is deze hond loyaal aan zijn gezin en kan hij, mits goed gesocialiseerd, goed omgaan met kinderen. Door zijn energieke karakter heeft de Villano veel beweging en mentale stimulatie nodig. Het ras heeft een korte vacht die weinig verzorging vereist. De Villano De Las Encartaciones wordt nog steeds voornamelijk in zijn regio van oorsprong gehouden en is buiten Spanje zelden te vinden.
Villano De Las Encartaciones beoordelingen
Eigenschappen
De Villano de Las Encartaciones is een hond die afkomstig is uit het Baskenland, meer specifiek uit de regio Las Encartaciones in de provincie Biskaje, Spanje. Dit ras heeft een lange geschiedenis als werkhond, vooral als veedrijver en in het bijzonder bij het drijven van de indrukwekkende Monchina runderen, een ras dat bekendstaat om zijn sterke en soms onvoorspelbare karakter.
De Villano de Las Encartaciones is een middelgrote hond met een atletische en gespierde bouw. Reuen worden doorgaans zo'n 60 tot 66 cm hoog bij de schoft, terwijl teven iets kleiner zijn. Het gewicht schommelt meestal rond 25 tot 35 kilogram. Het ras heeft een korte, dichte vacht die bescherming biedt tegen het ruige klimaat van Noord-Spanje. De meest voorkomende kleur is gestroomd, al zijn zwart met vage aftekeningen ook geaccepteerd.
Wat het karakter betreft, staat de Villano bekend om zijn moed, vasthoudendheid en zelfstandigheid. Deze eigenschappen zijn door de jaren heen geselecteerd, aangezien de hond vaak zelfstandig moest werken, ver van menselijke supervisie. Ze zijn zeer toegewijd aan hun gezin en kunnen waakzaam zijn ten opzichte van vreemden. Hun oorsprong als veedrijver betekent dat ze erg intelligent zijn en snel kunnen leren, maar ze hebben een ervaren en consequente eigenaar nodig. Onervaren trainers kunnen moeite hebben met hun dominante en zelfverzekerde aard.
Op het vlak van gezondheidsproblemen is het ras over het algemeen robuust, mede vanwege de functionele selectie in zijn oorspronkelijke werkomgeving. Niettemin, net zoals bij veel grotere hondenrassen, kunnen gewrichtsproblemen zoals heupdysplasie voorkomen. Regelmatige lichaamsbeweging en een gevarieerd dieet zijn belangrijk voor hun welzijn.
De Villano de Las Encartaciones gedijt het best in een omgeving waar hij fysiek en mentaal kan worden uitgedaagd, bij voorkeur met veel ruimte en een taak om uit te voeren. Hoewel hij zich kan aanpassen aan het gezinsleven, is het geen geschikte keuze voor mensen die in een klein appartement wonen of voor beginnende hondeneigenaren. Zijn loyale karakter, uithoudingsvermogen en energie maken hem echter een uitstekende metgezel voor ervaren eigenaren die een sterke band willen opbouwen met hun hond. Het is een zeldzaam ras buiten zijn regio van oorsprong, en inspanningen zijn gaande om de populatie en het raszuivere karakter te behouden.
Uiterlijk
De Villano De Las Encartaciones is een opvallend gespierde en robuuste hond, afkomstig uit de regio Baskenland in het noorden van Spanje. Dit ras wordt gewaardeerd om zijn kracht, behendigheid en uithoudingsvermogen, eigenschappen die essentieel zijn bij het hoeden en drijven van vee, met name vechtlustige runderen uit de streek. Het uiterlijk van de Villano onderscheidt zich door zijn compacte, krachtige bouw met een goed ontwikkelde borstkas en stevige benen die een indruk van kracht en wendbaarheid geven.
De schofthoogte varieert doorgaans tussen de 55 en 65 centimeter bij reuen, terwijl teven iets kleiner blijven. Het gewicht kan schommelen tussen de 25 en 40 kilogram, afhankelijk van geslacht en conditie. De kop van deze hond is breed, met een licht gewelfde schedel en een goed gemarkeerde stop. De snuit is van gemiddelde lengte en eindigt vaak in een stevige, zwarte neus. Oren zijn middelgroot, driehoekig en worden half hangend gedragen, wat bijdraagt aan de alerte uitdrukking.
De ogen zijn ovaal en liggen vrij diep, meestal donker van kleur, waardoor de hond een scherpe, oplettende blik krijgt. De beet is krachtig met complete en sterke tanden, wat belangrijk is voor zijn werk als drijver en beschermer. Het lichaam is in balans, met een rechte ruglijn en een licht gebogen lendenen. De staart is van gemiddelde lengte, dik aan de basis, en wordt meestal laag gedragen, maar kan omhoog komen bij opwinding of tijdens het werk.
Wat de vacht betreft, heeft de Villano De Las Encartaciones een korte tot middellange beharing, ruw aanvoelend, wat hem beschermt tegen koude en natte weersomstandigheden in zijn oorspronkelijk leefgebied. De meest voorkomende kleur is gestroomd, variërend van licht tot donker, maar zwart met kleine witte aftekeningen op de borst of tenen komt ook voor. Het ras heeft een sobere en functionele uitstraling, zonder overbodige franje. Over het algemeen straalt de hond een combinatie van atletisch vermogen, kracht en alertheid uit, wat hem tot een zeer herkenbare en kenmerkende verschijning maakt binnen de wereld van werkhonden.
Geschiedenis
De Villano de las Encartaciones is een hondenras dat zijn oorsprong vindt in het noordwesten van Spanje, specifiek in de regio Encartaciones van Baskenland. Dit ras ontstond vermoedelijk tijdens de 19e eeuw en werd voornamelijk gefokt als werkhond op boerderijen en in de ruige bergen van Noord-Spanje. De Villano staat vooral bekend als een essentieel hulpmiddel bij het hoeden en drijven van vee, met name het lokale, robuuste Monchina-runderras. Door zijn kracht, vastberadenheid en moed werd hij uitermate gewaardeerd door de boeren uit deze regio.
De naam 'Villano' verwijst in het Spaans naar een boer of plattelandsbewoner, wat zijn nauwe band met het landelijke leven benadrukt. De afkomst van de Villano is niet geheel duidelijk, maar men gelooft dat hij mogelijk afstamt van lokale mastiffs, kruisingen van veedrijvershonden en andere autochtone werkhonden. Gedurende vele generaties selecteerden boeren hun honden streng op werkvermogen, uithoudingsvermogen en temperament, waardoor de Villano geëvolueerd is tot een robuuste en betrouwbare werkhond.
In de loop van de 20e eeuw, vooral na de mechanisatie van het boerenbedrijf en de afname van traditioneel veehouden, dreigde het ras te verdwijnen. Gelukkig begonnen enthousiaste fokkers in de late 20e en vroege 21e eeuw met herstel- en behoudsinspanningen. Door instituten zoals de Real Sociedad Canina de España (de Spaanse Kennelclub) werd het ras erkend als een waardevol onderdeel van het nationale erfgoed.
Vandaag de dag wordt de Villano de las Encartaciones zowel als werkhond als gezelschapsdier gehouden, hoewel zijn populariteit vooral geconcentreerd blijft in Baskenland en het noorden van Spanje. Het ras is nog steeds uiterst zeldzaam buiten zijn thuisregio, maar geniet toenemende waardering als levend cultureel patrimonium. Het behoud van dit ras is belangrijk, niet alleen vanwege zijn historische waarde, maar ook omdat hij unieke werk-eigenschappen combineert met een loyaal en beschermend karakter. De Villano symboliseert het stoere, onafhankelijke karakter van de regio waarvan hij afkomstig is.